De stoelen staan op het terras, de website is klaar. Binnen is echter nog een aardige klus te klaren, want er is bijvoorbeeld nog geen inrichting. Toch gaat een ondernemerspaar, afkomstig uit Apeldoorn en met al een ander hotel aan het IJsselmeer, Hotel Tubbergen spoedig nieuw leven inblazen. Geheel op hun eigen manier, en beetje bij beetje.
“We willen eerst open, maar voordien nog eerst even – vooral voor het oog dan – het e.e.a. opfrissen”, vertelt Eric Mell. Hij en zijn vriendin Esther Drentje runnen al 8 jaar in Noord-Scharwoude (N-H) een gezellig kleinschalig hotel. “Maar eigenlijk wilde zij graag terug naar Apeldoorn. Inmiddels heeft ze daar ook weer een huis trouwens, maar ondertussen kwamen we dit tegen. Gewoon via internet. We waren erg geïnteresseerd, maar de eigenaresse was toen al bezig met een ander. Dat bleek later alsnog niet door te gaan, want die kregen het qua vergunningen niet rond. Het hotel zou anders allang weer gaan draaien. De makelaar belde ons daarop met de vraag of wij nog interesse hadden, en dat was nog steeds het geval. zo kregen we dus een soort tweede kans.”
Volgens de horecaman is men in West-Friesland, de streek in Noord-Holland waar ze al een hotel runnen, een stuk stugger dan de Tubbergenaren. “Dat hebben we wel gemerkt hoor. Hier is het heel wat gemoedelijker. Precies zo pakken wij dit ook aan. Stapje voor stapje, kalm aan doen. Elke stap die we doen, willen we goed doen. We zijn alles nog een beetje aan het uitvinden hier, als het ware. Laten we eerst maar eens open gaan, dan zien we wel weer verder.” Hij is niet bang dat het verleden van de locatie hem blijft achtervolgen, dus dat de eerdere uitbaters een faillissement moesten aanvragen en de daaropvolgende huurder – onder de naam Hotel Moëzz – een hele trits aan schuldeisers achter zich aankreeg. “Er staan nog wat slechte recensies op internet over dit hotel. Maar die verdwijnen vanzelf, op den duur. We doen wat we kunnen en als het niet voldoende is voor de mensen die hier verblijven, zullen we het vanzelf meemaken”, legt Mell uit. “Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.”
Buitenlanders
Esther Drentje wordt het gezicht van de zaak, zo laat Mell weten. “Zij doet de hele inrichting en schildert samen met haar broer alles. Ik doe de commerciële hoek, dus de vulling van de kamers – als het ware. In het andere hotel krijgen we veel buitenlanders over de vloer. Logisch ook, in het westen van het land. Amerikanen, vorige week nog Israëliërs en laatst een hoop Chinezen opeens. Dan vraag je je af hoe dat kan, maar we doen kennelijk wat goed en ze vinden ons gewoon. Maar ook hier moet dat te doen zijn. Zo zijn er in de buurt wat mooie forelvijvers en natuurlijk het Almelo-Nordhornkanaal. Ideaal om te vissen, dus we gaan reclame maken op Engelstalige sites. En wellicht dat Duitsers hierheen willen komen. Maar ook Nederlanders natuurlijk.”
Geen stamkroeg
Het hotel gaat zich eerst richten op overnachtingen plus ontbijt. Het restaurant gaat voorlopig niet open. “Er is hier in de buurt trouwens genoeg lekker eten te krijgen, zo hebben we al ontdekt. De eerste tijd zullen we het overigens hier met eigen krachten, dus degenen die nu in Noord-Scharwoude voor ons aan het werk zijn, gaan doen. Ze staan bijna in de rij om hierheen te komen, kan ik je wel vertellen. Het is voor hen ook wat anders dan daar en zijn natuurlijk ook gewoon benieuwd.” Er komt geen barretje of café in, bezweert Mell. “We willen geen stamkroeg of zoiets. Dus echt geen biertjes tot een uur of 2 ’s nachts, bij wijze van spreken. Hopelijk komen we meteen op goede voet te staan met de buren en gunt iedereen ons het beste. Dat men ook snapt dat we hier binnenkort mensen hebben slapen die in het dorp geld gaan uitgeven. Want daar leven wij van, van de gasten die hier blijven overnachten. En dat is voor iedereen goed.”
