Hoeveel mensen kunnen zeggen dat hun familiegeschiedenis tot in den eeuwigheid bewaard zal blijven? De familie Frans, bekend van de gelijknamige watermolen in Mander, heeft dit vandaag zelf vol overgave en met veel trots mogelijk gemaakt.
Gisteren waren 8 van de 10 kinderen van de laatste beroepsmolenaar terug op de geboortegrond in Mander. Hun vader, Gerard Frans (Beernsgeert), heeft vast nooit kunnen bevroeden wat zijn hersenspinsels en noeste arbeid jaren later nog zullen teweegbrengen. Nu, ongeveer 20 jaar na zijn dood, heeft de familie talrijke erfstukken overgedragen aan Landgoed Overijssel. Deze natuurbehoudsorganisatie heeft die vervolgens aan de Historisch Centrum Overijssel gegeven om het tot in de lengte der dagen te archiveren.
De plechtige overdracht vond toepasselijkerwijs plaats in de molen. Tegelijkertijd werd een permanente expositie geopend door de kinderen – inmiddels allen op middelbare leeftijd en ouder, waarbij ‘papa’ het stralend middelpunt vormt. Ze woonden trouwens vroeger allen in de boerderij ernaast. Naast molenaar was grondlegger Gerard ook nog boer. Dat gaf dus een enorme bedrijvigheid en zijn spruiten herinneren zich nog goed dat ze voorheen aan bezoekers uitlegden hoe alles in z’n werk ging. “Mijn eigen kinderen hebben er niks meer mee, dat snap ik ook wel. Maar voor mij zijn het nog allemaal levende herinneringen”, blikt Josefien Bossink terug. Namens de familie deed ze een woordje richting de aanwezigen die het historische moment bijwoonden.
Watermolens in Mander
Begin 1700 stonden er 3 papiermolens langs de Mosbeek in Mander. De bovenste, tevens de meest hoogstgelegen molen, heette De Engel. Deze is lang geleden afgebroken. Watermolen Frans was de middelste en Watermolen Bels de onderste molen.
Tot 150 jaar geleden werden de molens gebruikt om papier te maken. Toen papiermachines dit werk halverwege de 19e eeuw overnamen, raakten ze buiten gebruik.
