Zaterdag stond er wel degelijk nog wel wat op het spel, want bij winst kon het paradepaardje van de Tubberger volleybalvereniging kiezen of ze in de Topdivisie wilden blijven of niet. Maar na de 3-1 nederlaag tegen Donitas en de wederopstanding van VVC Vught is het bij Dynamo Dames 1 helemaal duidelijk; het wordt volgend jaar Eerste Divisie.Dynamo Dames 1 begon aardig tegen de Groninger studenten en kon in de eerste set de foutenlast laag houden. Het werd een spannend slot waarin de thuisploeg de sterkste bleek te zijn. Met 25-23 was de eerste stap gezet. Maar waarom zou Dynamo dames 1 het in de laatste wedstrijd anders doen dan in de voorgaande wedstrijden? In plaats van het initiatief te nemen, gaven ze het initiatief aan het begin van de 2e set compleet weg. Bij 5-0 had de ploeg al 4 punten gescoord voor Donitas. Dynamo Dames 1 was niet meer bij machte om dat verschil om te buigen en Donitas won de 2e set verdient met 19-25.
Ook in de 3e set bleef de foutenlast te hoog aan Tubberger zijde. Te snel moet het punt worden gescoord en daardoor werd het spel te slordig. Ook blokkerend was het onder de maat waardoor Donitas vrijuit kon aanvallen. In het tweede gedeelte van de set kwam Dynamo Dames 1 nog wel wat teru,g maar de inhaalrace bleek te laat ingezet (20-25).
Het werd een moeilijk verhaal, maar toch haalde Dynamo Dames 1 nog een keer alles uit de kast. De oranjehemden kregen in de 4e set dan ook genoeg kansen om de set naar haar voordeel te doen kantelen, maar op deze momenten laat de Tubbergse machine het afweten. Bij 23-24 kreeg Kira Steggink de verdiende publiekswissel, Donitas pakte de eerste kans en wist de wedstrijd te winnen.
Trainer/coach Raymond Keemers: “Heel erg jammer dat we ook deze kans (want die waren er wel degelijk) niet gepakt hebben. Van de andere kant is de keuze – ook al zou die zich nog aandienen – niet moeilijk. Iedereen was het er over eens dat we, met name de 2e helft, niet hebben gebracht wat we kunnen. We konden niet onder de druk vandaan komen en dan is het aan het eind van de rit duidelijk. De basis bleek te smal te zijn dit seizoen.”
“Ja, en dan was het ook de laatste wedstrijd van Rob en mij. Na de domper verwerkt te hebben is het uiteindelijk toch uitgedraaid op een mooi feestje. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik ongelooflijk trots ben op deze groep meiden. Vier seizoenen lang hebben we elk seizoen wat gehad om voor te spelen. De eerste 2 jaar deden we tot het eind mee om het kampioenschap, vorig seizoen moesten we in de Topdivisie op het laatst nog even alle zeilen bij zetten om behoud te realiseren en dit seizoen hebben we tot het laatst knetterhard geknokt voor handhaving. Maar altijd was er een geweldige sfeer en was het altijd een feest om met deze meiden te werken. Dat zal ik echt gaan missen. Bij deze wil ik de meiden en Rob ook ‘onmeunig’ bedanken voor 4 topjaren. Maar niet alleen hen. Ook onze sponsor Hendriksen Accountants en Adviseurs, het bestuur en alle vrijwilligers hebben wij daarvoor in het zonnetje gezet. Elke wedstrijd zijn zij het weer die alles tot in de puntjes hebben geregeld. Grote klasse en dan kun je alleen maar trots zijn op deze geweldige club!”
“Het team heeft Kira, Rob en mij op een geweldig afscheid getrakteerd. Foto’s van 4 seizoenen (sommigen zie je liever niet meer, haha), mooie kado’s maar bovenal heel veel waardering en dat doet ons geweldig goed. Tot slot wens ik Ron en de meiden de komende seizoenen heel veel plezier en succes toe.”
