Het eerste team van volleybalvereniging Tornado uit Geesteren won gisteren van Wevo’70 uit Weerselo. Gerjan Heerkes, trainer/coach van Tornado 1, doet verslag.
“In de heenwedstrijd werd het 3:1 voor de thuisploeg in Weerselo. Uitgangspositie vooraf: Wevo’70 stond in de ranglijst op 8-19 en Tornado op 7-17. Een wedstrijd die op voorhand op gelijke ooghoogte gespeeld zou kunnen worden.”
“In set 1 begon Wevo’70 als de brandweer. In no-time stond er een ruime voorsprong voor de gasten: 3-9. Dat betekende voor ons: knokken om weer in te halen en dat deden we. Op 15-15 kwamen we langszij via mooi serveseries van Bianca en Suzan en liepen vrij gemakkelijk uit naar 25-19 (1:0). Met name de servedruk in combinatie met de Muur van Geesteren lieten zien wie de bovenliggende partij was.”
“Dat continueren in set 2, zou je denken… Na de eerste 10 punten stond er al weer 3-7 op het scorebord. Vooral de lef in onze service was weg en het foutpercentage schoot omhoog. Op 13-15 leek de knokkersmentaliteit ons er weer naast te brengen, maar dat gebeurde niet. Wevo’70 liet de soep niet aanbranden en beperkte haar foutenlast en kwam met een simpele 15-25 op 1:1.”
“Set 3 werd de spannendste van de middag. Daar ontbrak niets aan, spanning dramatiek, gele kaart en uiteindelijk een 28-26 overwinning voor Tornado! Ook deze set een aanvankelijk grote achterstand voor de thuisploeg. Wevo”70 liep gemakkelijk naar 2-10 en 3-11. Een goed ‘gesprek’ aan de zijlijn schudde de meiden wakker en ineens ging de handrem er af en begonnen we ook te verdedigen. Naar later bleek de sleutel in het spelletje, want juist daar lieten de gasten ineens gaatjes vallen. Op 17-17 kwamen we langszij door een 3e ‘killblock’ op rij. Esmee was in deze fase niet af te stoppen en rammelde veel ballen naar de vloer. De gasten waren het spoor even kwijt en Tornado knalde naar 24-22! Die setpoints waren niet aan ons besteed en met 2 ‘killblocks’ achter elkaar maakte Wevo gelijk: 24-24.”
“Beide teams wisten vervolgens de verkregen setpoints niet te verzilveren en op 27-26 bracht een dubbele wissel aan onze kant het gewenste resultaat. Ineens een andere serveerder (Loes) en versterking van ons blok, brachten ons een ‘dankjewel’-bal aan het net: die werd er in geramd door Mariëlle en daarmee pakten we set 3 (2:1).”
“‘Nu eens vanaf het begin scherp zijn en niet weer in de achtervolging’ was het devies na de veldwissel. Goed bedacht, maar de uitvoering was anders. 2-6, 4-8 en 7-12 betekende weer tegen een achterstand vechten. En weer lukt dat, tot aan 16-17 leek een kanteling er aan te komen. Romy en Danique kregen de passelijk weer op orde en Marèll scoorde een paar keer mooi. Na een t.o. was alle goede werken van daarvoor snel verdwenen. Drie direct missers aan onze kant brachten Wevo’70 heel eenvoudig naar 19-25 en 2:2. Tiebreak dus!”
“Net als vorige week weer in de verlenging. De eerste punten zijn voor ons! Zou het dan… Maar op 4-3 krijgen we het moeilijk. De Weerseloërs maken er 3 op rij en op 4-6 even de koppen weer bij elkaar. De volgende sideout is in een keer raak, Eline knalt hard raak via de handjes. Dan komt Birke aan serve en die produceert een serie van drie moeilijke ballen achter elkaar: 8-6 op de wissel.”
“Pas op 10-6 geeft ze weer af maar weer is de sideout direct weer voor ons: 11-7. Dan komt Silke er in voor haar service en die serveert ons naar 15-7! Donders mooi om zo voor eigen publiek 2 weken na elkaar de winst in eigen huis te houden en voor de ploeg mooi om te ervaren dat door te blijven knokken, vechten en geloven, dat daar ook gewonnen kan worden. En hoe is dat ook al weer? Een groot veldheer die veel veldslagen had gewonnen sprak de wijze woorden: het gaat er niet om wie de meeste slagen wint, maar het gaat er om wie de laatste wint. En ja, dat is in derby’s inderdaad het belangrijkst!”
