Rondslingerend afval, overal waar je kijkt. Een gotspe volgens Anne van Dalen. De hardloopster heeft zo haar eigen manier waarop ze aandacht vraagt voor dit probleem, namelijk op blote voeten. Daarbij raapt ze zwerfvuil op en gooit deze in de daartoe bestemde prullenbakken. Met haar opmerkelijke actie haalt ze regelmatig het nieuws, in binnen- en buitenland. Vandaag komt ze aan in Vasse, vanuit Borne. Morgen vertrekt ze weer richting Almelo.Anne van Dalen loopt een heel jaar lang blootvoets door Nederland. “Op 25 september ben ik begonnen in Den Haag”, legt ze uit. “Ik loop op mijn blote voeten, gewoon omdat ik dat fijn vind. En als ik loop, dan ruim ik op. Afval oppakken is mijn aandeel in de strijd tegen zwerfvuil – zeg maar. In de eerste 3 maanden heb ik zo’n 300 kilo verzameld, en dan blijft er nog veel meer liggen dan ik kan oprapen.”
Ze heeft zich altijd gestoord aan troep op straat. “Als ik het opraap en weggooi krijg ik daar een goed gevoel van. Tot vorig jaar had ik een baan waar ik weinig plezier in had, als directiesecretaresse bij een bouwbedrijf. Mede daardoor kwam ik thuis te zitten met een depressie. Nu ga ik doen wat ik leuk vind: hardlopen, zwerfafval opruimen en erover schrijven.”
Anne loopt per dag afstanden tot 20 kilometer om niet overbelast te raken en blessures te voorkomen. “Zoals het een brave hardlopert betaamt, begin ik elk trainingsrondje met een warming up en eindig ik met een cooling down. Wat ik oversla zijn de zo geroemde dynamische oefeningen, maar dankzij het ruime aanbod van zwerfafval heb ik de juiste motivatie gevonden om toch iets aan oefeningen te doen: in plaats van zwaaien met armen en benen doe ik ‘stap-buk-pak-stap-buk-pak’. En ik kan zeggen dat het een heel doeltreffend middel is om je hart sneller te laten kloppen, het enige nadeel – voor zover je het een nadeel durft te noemen – is dat het opruimen té leuk is, want soms ligt er zoveel zwerfafval dat het lopen er bij inschiet.”
Om de hele onderneming voor zichzelf betaalbaar te houden, zoekt zij sponsors voor onderweg.
Soms is dat niet eenvoudig en vreest ze weleens ‘onder een brug’ te
moeten slapen. Maar meestal weet ze wel ergens te logeren, vooral bij
mensen die haar actie van harte ondersteunen.
