Rond de 100 Syriërs en Nederlanders hebben vanavond bij ’t Oale Roadhoes gedineerd, waarbij de Hollandse pot en Syrische gerechten gebroederlijk samen op het menu stonden. Alles was door de bezoekers thuis bereid, in bijvoorbeeld Albergen of Tubbergen.
Hollandse gezelligheid gecombineerd met een smakelijke maaltijd, vooral uit de Syrische keuken. Gemaakt door Syriërs, statushouders die in de gemeente Tubbergen verblijven. Er is geen betere samenvatting voor de avond, Werelds eten en elkaar ontmoeten geheten. “Deelnemers, waaronder ook Nederlanders, zitten aan tafel bij mensen die ze niet of nauwelijks kennen. Tijdens het diner komen ze als het ware alsnog ‘vanzelf’ met elkaars achtergrond, cultuur en interesses in aanraking”, beschrijft Christianne Saris van de Pancratiusparochie. Net als Jeanet Versteeg van Vluchtelingenwerk Oost-Nederland trad ze als gastvrouw naar voren.
Het idee voor een dergelijk ‘integratiediner’ kreeg Versteeg toen ze met een vergelijkbaar iets in aanraking kwam. “Dat was net als nu even aftasten en soms een beetje chaotisch, maar enorm leuk en voor iedereen leerzaam. De vluchtelingen worden zo betrokken bij anderen die ze normaliter niet snel zullen spreken, die misschien wel buren van hen zijn en waarmee ze mogelijk nog nooit eerder langer dan 5 minuten gepraat hebben. Dan is dit, zo’n maaltijd samen, heel toegankelijk”, vat Versteeg samen.
Bert Wubbolts, de huiscoach van vele statushouders namens Vluchtelingenwerk, had iedereen die hij in die hoedanigheid begeleidt persoonlijk uitgenodigd. “Zelfs vandaag nog ben ik deuren langs geweest, want niet allemaal snappen ze precies wat er staat te gebeuren. Ik maak ze dan duidelijk dat het voor hen is en dat ze moeten komen met zelfbereide gerechten. Zoiets is ook lastig, gezien de taalbarrière.” Een uit Syrië gevluchte KNO-arts genaamd Mohammed, die sinds 4 maanden in Tubbergen woont, kwam zo voor het eerst in aanraking met de Nederlandse eetcultuur. Zijn vrouw woont hier al langer, maar hijzelf en hun 4 dochters moeten feitelijk nog beginnen met integreren. “Precies daar is het ons om te doen”, benadrukt Wubbolts. “Deze mensen moeten bij zoveel mogelijk dingen betrokken worden. Wat voor hen goed is, is voor ons allemaal goed.”
