Diverse leden van de Reutummer muziekclub Sint Jozef werden tijdens de jaarlijkse feestavond aangenaam verrast.
Leo Deterink, Jan Eerdman, Johan Ikink en Ewald Steggink hebben samen 200 jaar trouwe dienst bewezen aan de muziekvereniging. Dit heugelijke feit werd bekroond met een huldiging waarbij deze leden een jubileum insigne met oorkonde in ontvangst namen.
Bovendien werd op dinsdagavond 24 juli een verrassingsserenade georganiseerd voor Marcel van Nieuwland, te ere van zijn 25 jaar trouwe dienst als dirigent van de drumband.
Feestavond met een verrassende wending
Een jaarlijks terugkerend fenomeen bij de muziekvereniging is de feestavond. Deze staat in het teken van een gezellige afsluiting van het muzikale jaar. Waar dan ook met veel plezier en in goede harmonie op teruggekeken werd. Dit jaar werden er verschillende groepen gemaakt om uiteindelijk een korte, maar gedetailleerde wandeling door het dorp te maken. Gedetailleerd omdat er extra gelet moest worden op alles wat men onderweg tegenkwam. Vervolgens kregen de groepen vragen over hetgeen zij onderweg hadden waargenomen. Het eindpunt was bij Bays waar iedereen in de warme zon werd voorzien van een welverdiend koel drankje. Nadat iedereen de antwoorden op de vragen had gekregen, werd door de organisatoren, Gerard en Leo Deterink, bekend gemaakt wie komend jaar de feestavond mag gaan organiseren. De keuze viel op Gerard Braakhuis en Jan Eerdman. Of deze keuze samenhangt met het juist beantwoorden van de vragen wordt in het midden gelaten.
Vervolgens nam voorzitter Stefan Groothuis het woord met in de ene hand een bos bloemen en in de andere hand een doosje met daarin de jubileum insignes. Met een trotse blik vertelt hij dat hij blij is om zoveel goede muzikanten en partners bij elkaar te zien. 48 mensen op een overvol terras bij Bays. De feestavond krijgt een verrassende wending wanneer hij vertelt dat er een aantal jubilarissen zijn die samen al 200 jaar muziek maken! Vele blikken vragen zich af welke leden dit zullen zijn. Het feit blijft dat deze leden hun sporen ruimschoots hebben verdiend binnen de vereniging.
Jubilarissen
In het diepste geheim zijn de partners van de jubilarissen benaderd door het bestuur om aanwezig te zijn bij het feit dat hun partner werd gehuldigd.
Om te beginnen bij Jan Eerdman (40-jarig jubileum), ook wel de huisschilder van de vereniging genaamd. Naast zijn schilderwerkzaamheden ruilt hij graag zijn vrije dinsdagavond in voor een avondje muziek maken. Ooit is hij begonnen op de tenortrom bij de drumband ’toen er een plekje vrijkwam’. “Ik moest maar met Harrie Pouwel (grote trom) meekijken tot ik het snapte. Toen ik eenmaal de diverse ritmes eigen had gemaakt, kon ik promotie maken door zelf over te stappen op de grote trom. Het is wel even wennen om tijdens serenades dat grote ding te beuren.”
Verder is hij een man die altijd op tijd is en trouw iedere dinsdagavond koffie zet om na de repetitie zo snel mogelijk de gezelligheid in te duiken met de rest van de drumband. Op de vraag hoelang hij zijn lidmaatschap nog voortzet, antwoordt hij: ‘”ls ik mijn grote trom niet meer kan beuren, dan wordt het tijd om te stoppen! Maar op dit moment denk ik hier nog niet over na.”
Ondernemerschap én muziek
Na Jan Eerdman was het de beurt aan Ewald Steggink (40-jarig jubileum). Ondernemer én muzikant in hart en nieren. Dit blijkt uit het feit dat de muziekvereniging altijd een beroep op hem kan doen wanneer er materiële steun wordt gevraagd bij de diverse activiteiten. Daarnaast is hij een van de ondernemers die mede zorg draagt voor horecagelegenheid Bays. Voor de muziekvereniging en Reutum een belangrijk onderkomen voor concerten, feesten en partijen. Zo ook voor de feestavond van dit jaar. Zijn enthousiasmerend vermogen blijkt ook tijdens de repetitie. Wanneer hij de melodie eenmaal kent blaast hij deze, op zijn bariton, op een (soms te) luid niveau door het repetitielokaal. Als rasmuzikant het voorbeeld dat Reutum, ondernemerschap én muziek onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Muziek zit in de genen
Ook Leo Deterink (50-jarig jubileum) heeft een lange muzikale geschiedenis binnen de muziekvereniging. Afkomstig uit een muzikale familie waar zijn vader aan de wieg stond bij de heroprichting in 1963. Ooit is hij – zoals de meeste muzikanten – zijn muzikale carrière begonnen op de blokfluit. Later werden dat de klarinet en de dwarsfluit. Op dit moment speelt Leo wederom klarinet. Niet alleen als muzikant, maar ook als plaatsvervangend dirigent en tamboer-maître zorgt hij ervoor dat de vereniging altijd keurig naar buiten kan treden. Typerend aan zijn houding is dat hij meebeweegt op de muzikale klanken die onder zijn leiding worden geproduceerd. Hij is tevens jaren lid geweest van de boerenkapel. Waar hij menig ritme op de grote trom liet horen. Zijn steun is bovendien terug te vinden in de naar zijn eigen zeggen ‘propaganda commissie’. Op deze manier houdt hij de muzikaliteit die zijn vader hem heeft gegeven, levend tot op de dag van vandaag.
Muzikant in hart en nieren
Dat muziek maken van vader op zoon tot enthousiasme en toewijding leidt, blijkt uit het feit dat Johan Ikink, erelid van de vereniging, een insigne met oorkonde in ontvangst mocht nemen voor zijn zeer respectabele lidmaatschap van 70 jaar. Hij kent dan ook lange een muzikale geschiedenis binnen de vereniging. Omstreeks 1945 begon hij zijn muzikale loopbaan op de kleine trom. “In de begin jaren moest ik meekijken met Frans Groothuis, al wilde ik stiekem graag van die trom af. Mijn eerste serenade was bij de familie Pouwel waar ik halverwege op de trap stond met de kleine trom om enthousiast mee te doen met het grote orkest. Enige tijd later vond ik thuis een oude alt. Ik vroeg mijn vader ‘kan ik hier niet op spelen in plaats van op de kleine trom?’, waarop mijn vader antwoordde ‘als je alle Maria-liedjes kunt spelen, dan mag je mee naar Kevelaer’. Een gouden greep, ik oefende dagenlang thuis op mijn alt. Af en toe mocht ik mee naar de repetitie waar mij de fijne kneepjes van het instrument werden bijgebracht. Binnen een jaar kende ik de liedjes en mocht ik mee naar Kevelaer’.”
Na de heroprichting in 1963 is Johan verder gegaan op de bas. Zijn huidige instrument. Dat iemand die al zolang lid is van de vereniging zoveel heeft betekend voor de vereniging blijkt uit zijn diverse inspanningen voor de vereniging. Geen vraag is hem te veel. Jaren heeft Johan in het bestuur gezeten en in de boerenkapel. Omstreeks 1980 werd een nummer opgenomen in studio Ekkelboom te Glanerbrug. Om het nummer tot een onvervalst succes te maken, moest hij plaatsnemen in ‘het hok’, zoals Johan dit zelf omschrijft. Dit om een valse noot eruit te halen. Al geruime tijd speelt hij de bes-bas in het harmonieorkest en zit vaak als een van de eersten klaar tijdens de repetitieavonden. Dit tekent zijn inzet en toewijding aan de muziekvereniging.
Kortom, de liefde voor de muziek die hij erfde van zijn vader en zijn jarenlange enthousiasme zorgen elke keer weer voor een gevoel van harmonie dat hopelijk nog jarenlang doorgaat.
Kleine bezetting, groot enthousiasme
Een kleine week na de feestavond werd Marcel van Nieuwland aangenaam verrast door een serenade ter gelegenheid van zijn 25-jarig jubileum als dirigent van de drumband. “Een gewone dinsdagavond met een repetitie, dacht ik. Totdat ik aankwam en het repetitielokaal vol zat met muzikanten van St. Jozef. Ik was totaal overrompeld. Ik had zelfs niet in de gaten dat mijn gezin in het diepste geheim er van af wist.”
Marcel is ooit bij het Kamphuuske, een vorig onderkomen van de vereniging, begonnen als dirigent van de drumband als opvolger van Ben Kroep. In die tijd heeft hij met de drumband meerdere prijzen in de wacht weten te slepen tijdens diverse concours. Naast Reutum is hij dirigent in Geesteren, Ane en Wierden. De drumband van de hoogtijdagen is inmiddels geslonken tot een groep van een negental muzikanten waarbij gezelligheid hoog in het vaandel staat. Marcel geeft aan dat dit een van de factoren is waarom hij inmiddels al 25 jaar verbonden is aan St. Jozef. Door afwisseling in de muziekstukken en door op creatieve wijze diverse instrumenten te creëren door bijvoorbeeld oude vuilniscontainers en oude trommels te gebruiken, houdt hij op voortreffelijke wijze het enthousiasme erin. De muziekvereniging hoopt dat deze relatief kleine groep muzikanten nog lang mag genieten van zijn muzikale kwaliteiten.
