Wout Harmelink, Rien Brughuis en Dynn van Wolde zullen het waarschijnlijk hun leven lang heugen: het moment waarop Annie Westerhof (82) in het Eeshofbos ongelukkig ten val kwam.
Meteen schoten ze haar te hulp. “Ik zag het gebeuren, dus dat ze omviel bij het wandelen. Precies aan het begin van het bos. Wij fietsten daar met z’n drieën, gewoon vanuit Canisius, langs”, vertelt Wout. Het drietal parkeerde hun fiets op de stoep en liepen vliegensvlug naar de overkant, om te kijken wat ze voor Annie konden betekenen. “Er was wel een andere man bij, maar die was ook al redelijk op leeftijd”, vervolgt Rien. “We hebben geprobeerd of ze weer kon staan, maar dat lukte niet.”
Twee van hen renden daarop naar de ingang van de Eeshof en vroegen daar om een rolstoel, zodat ze de oude vrouw konden vervoeren. “Oh, zeiden ze daar, dat is niet nodig. Wij doen het wel”, weet Dynn zich nog de reactie van de medewerksters daar te herinneren. “Samen gingen we terug naar die plek en daar hebben we nog wat geholpen, voor zover dat nodig was. Daarna mochten we wel weg naar huis, werd ons gezegd.”
In quarantaine
Annie bleek naderhand d’r heup gebroken te hebben en heeft enige tijd in het ziekenhuis gelegen, zowel voor een noodzakelijke operatie als om aan te sterken. Een zoektocht naar haar jonge helpers volgde, iets wat al redelijk snel vruchten afwierp.
Inmiddels is ze weer thuis in haar eigen aanleunwoning, zo laat een zoon weten. Omdat hier de quarantainemaatregelen gelden, kan ze de koene tieners nog niet persoonlijk bedanken. Iets wat op een later moment alsnog zal gebeuren.
