Een vrouw belt de politie, omdat haar man schier levenloos in bed ligt. Leanne en haar collega’s gaan snel ter plaatse om te reanimeren, in afwachting van een ambulance.
Het is een korte samenvatting van het indringende verhaal wat politieagente Leanne, werkzaam bij het basisteam Noordoost-Twente, vanmorgen publiceerde. Ze wil vaker gaan schrijven over de belevenissen tijdens het uitvoeren van haar werkzaamheden en dat kan eigenlijk overal over gaan. “Het is nu de tweede keer. Ik heb eerder in Losser eens wat geschreven over een achtervolging. Dat was dus een wat spannend verhaal, terwijl dit meer persoonlijk is en over de mensen in het verhaal gaat. Het is dan ook de bedoeling dat ik de menselijke kant van het politiewerk, dus vanuit de agenten, ga beschrijven. Zeg maar hun gevoelens, gedachten en afwegingen.”
Vanaf oktober zal Leanne de gemeente Tubbergen als werkgebied krijgen, maar ze wil nadrukkelijk geen bekendheid als schrijfster krijgen. “Om te voorkomen dat mensen gaan denken ‘oh, daar heb je haar van die verhalen’ wanneer ik ergens binnenkom, wil ik er verder geen ruchtbaarheid aan geven dat ik dit doe. En ik wil al helemaal niet dat iemand bang wordt dat ik direct aan het schrijven sla. Ik doe dit vanuit de politieorganisatie als geheel en niet individueel. Ik wil zo ons werk gewoon wat dichterbij brengen en niets meer. Hopelijk lukt dat.”
