‘Lekker’, ‘heel goed’, ‘eet smakelijk’ en niet te vergeten ‘dankjewel’. In iedere inburgeringscursus staat het prominent vooraan. Dus ook voor elke nieuwe buurman of -vrouw die niet uit Nederland komt, maar misschien wel halsoverkop uit Syrië of Irak gevlucht is, zijn het zo ongeveer de eerste uitdrukkingen die men hier leert.
Tijdens het ‘vluchtelingendiner’ bij de Eeshof, vanavond met etenstijd, klonken de woorden veelvuldig aan tafel. En anders werd het met handen en een brede glimlach alsnog duidelijk gemaakt. Hoewel niet elk onderdeel van de geserveerde Hollandse pot door iedereen met evenveel enthousiasme begroet werd, droop de waardering en dankbaarheid van elke deelnemer af. Ook niet iedere Nederlander likt de vingers af bij een sucadelap met vetrandje, gegratineerde witlof of een bitterkoekjesbavarois als toetje. De meerderheid wel, maar dat geldt even zozeer voor de ongeveer 40 vluchtelingen die voor dit bijzondere diner aan konden schuiven.
Medewerkers van Vluchtelingenwerk in Almelo waren eveneens aanwezig om mee te tafelen als dank voor hun vrijwillige inzet t.b.v. de nieuwe medelanders, terwijl Jan Hümmels, Karin Reinerink-Hutten en burgemeester Mervyn Stegers al eerder spontaan hadden aangeboden te helpen in de bediening. De laatste was overigens degene die het idee voor een dergelijk gezellig samenzijn als eerste opperde, tijdens het etentje dat door een aantal Syriërs was bereidt – ook weer bij de Eeshof in Tubbergen.
