De wilde narcis bloeit weer op karakteristieke boerenerven in Noordwest-Overijssel.
Van nature komt de narcissen voor in het overgangsgebied tussen veengebied en de daar ontspringende beeklopen. Vanwege hun sierwaarde en boodschap – ‘brengen van het voorjaar’ – werden wilde narcissen door de eerste boeren vaak gekoesterd en daarom soms overgeplant op erven. Door ontginning zijn veel van de oorspronkelijke groeiplaatsen verdwenen. Maar op sommige oude boerenerven, waar in de loop van de tijd weinig is veranderd, is de bloemsoort nog wel aan te treffen.
Wild of gekweekt
Het is een hele kunst om de wilde narcis te onderscheiden van de gekweekte variant. Vooral ook omdat er steeds meer gecultiveerde soorten bijkomen. Het onderscheid zit ‘m in de kleur van de bloem en de bladeren, alsmede in de grootte van de plant.
De bloem van een wild type is tweekleurig; de trompet is eidooier geel en de omliggende bloembladen zijn lichtgeel. Stengel en blad zijn grijsgroen, terwijl die van de gekweekte variant grasgroen zijn. Tot slot is de wilde narcis de helft kleiner dan de gekweekte trompetnarcis.
Onderzoek naar verspreiding
Landschap Overijssel maakt zich sterk voor het in stand houden van de wilde narcis. Over de verspreiding van de soort in Noordwest-Overijssel en het aangrenzende Drenthe is al veel bekend. Op dit moment wordt gezocht naar oorspronkelijke vindplaatsen in Twente en Salland, zoals oude boerenerven rondom het stroomgebied van de Vecht, Regge en Dinkel.
Typische plekken waar men deze gele bloem kan aantreffen: oude boomgaarden, rommelhoekjes op het erf of onder oude (beuken)hagen. Op dit soort groeiplaatsen schieten vaak ook sneeuwklokjes en andere bolgewassen uit de grond.
Het in kaart brengen van vindplaatsen helpt mee bij het behoud van de soort. Wie meent er eentje gevonden te hebben, mag de volgende info naar [email protected] sturen: een foto en het adres van de vindplaats, en een close-up van de plant zelf.
