Het zou maar zo kunnen dat er in Fleringen over enkele jaren gestookt wordt op het bermgras, slootmaaisel en bladafval dat in Dinkelland en Tubbergen verzameld is. Sinds dit jaar verwerkt een biovergister in het dorp de afvalstoffen tot biogas, waarmee groene stroom en warmte kan worden geproduceerd.
Oude Lenferink in Fleringen, handelend onder de bedrijfsnaam Porkwatt, exploiteert een biogasinstallatie. Hierin worden mest en co-vergistingsproducten vergist, welke niet concurrerend zijn met de voedselvoorziening van mens en dier. Vanuit dit oogpunt hebben Dinkelland en Tubbergen in december 2014 met de firma een overeenkomst gesloten om hiervoor bermgras, slootmaaisel en bladafval te gaan gebruiken.
Overeenkomst met gemeenten
De overeenkomst wordt aangegaan voor een periode van 3 jaar. Samengevat houdt de overeenkomst in dat Oude Lenferink zorgt voor een duurzame afvoer en verwerking van 2.500 ton bermgras (geschikt voor vergisting), 6.200 ton slootmaaisel en 760 ton bladafval (geschikt voor compostering).
Enkele voordelen:
- Duurzame en verantwoorde verwerking van bermgras, slootmaaisel en bladafval
- Verschralen van de wegbermen, hierdoor komen er meer planten-en diersoorten voor in de wegbermen. Dit is positief voor het toerisme in beide gemeenten
- De veiligheid neemt toe doordat de berm verschraalt en harder wordt
- Noaberkracht blijft de bermen maaien. Hierbij blijft de veiligheid van de weggebruiker voorop staan
- Extra inzet van SW-medewerkers (Dinkelland Werkt en Soweco) bij het afzoeken van het zwerfvuil in de wegbermen
Oude werkwijze
Bermgras
Tot dit jaar zijn de wegbermen in Dinkelland en Tubbergen geklepeld; het maaisel blijft liggen in de wegbermen. Het gevolg hiervan is dat de bermen steeds verder verrijken en steeds vetter worden. Hierdoor hebben met name brandnetels en fluitenkruid vrij spel en krijgen veel plantensoorten geen kans meer om te groeien.
Slootmaaisel
Het slootmaaisel, afkomstig uit bermsloten en waterschapsleidingen werd voor een deel afgevoerd en gestort bij afvalbrengpunten. Dit storten is erg kostbaar. Voor het grootste deel werd het slootmaaisel verwerkt op landbouwgronden volgens de vrijstellingsregeling plantenresten en tarragrond uit 2005.
Bladafval
Het bladafval, hoofdzakelijk vrijkomend uit de bladkorven, werd tot dit jaar afgevoerd naar het afvalbrengpunt in Tubbergen of afgevoerd naar een ander erkend verwerkingsbedrijf. De kosten hiervoor zijn aanzienlijk en bedragen gemiddeld circa €25 per m3.
