Geen enkele vereniging kan zonder toegewijde vrijwilligers. De één blijft echter wat langer ‘plakken’ dan de ander. Jan Lokotte, al meer dan 45 jaar lid van VC Fleringen, is van het soort dat zich niet kinderachtig opstelt en altijd voor anderen klaarstaat. Het bestuur van de club heeft hem daarom benoemd als erelid.Ook in latere jaren, en nu nog kon, kan de Fleringer vereniging altijd een beroep op Jan Lokotte doen bij klusjes. Zo kan men stellen dat hij vanaf 1968 eigenlijk alle functies wel zo’n beetje gedaan heeft. Jan was en is een clubman met een rood-wit hart die al meer dan 45 jaar zijn beste krachten aan VC Fleringen heeft gegeven. In 2008 bij het 40-jarig bestaan is hij daarvoor onderscheiden als lid van verdienste.
Jan Lokotte heeft al een hele carrière achter de rug bij VC Fleringen. Hij is al vanaf de oprichting lid van de vereniging. De eerste jaren was Jan lid van het jeugdbestuur en jeugdleider. In die hoedanigheid heeft hij nog de eerste voetbalkampen meegemaakt voor de jeugd. Waar men tegenwoordig een weekend op kamp gaat, duurde het toen een volle week. Een ware beproeving voor leiders en spelers, maar wel prachtig om mee te maken. In 1972, zo staat dat in de analen vermeld, werd hij lid van het hoofdbestuur. Dit heeft hij meer dan 20 jaar gedaan. In dezelfde periode maakte hij ook deel uit van de voetbalraad. Vanaf 1970/1971 was Lokotte grensrechter bij het eerste elftal en dit heeft hij gedaan tot juni 2000. Hier is toen uitgebreid bij stilgestaan door het toenmalige bestuur en selectie. Dus 30 jaar actief als grensrechter. Als je uitgaat van 30 wedstrijden per seizoen, competitie, beker en vriendschappelijk, kom je al gauw aan bijna 1.000 wedstrijden als grensrechter bij de hoofdmacht; iets wat hij het liefst deed.
Witte tornado
Als grensrechter was Lokotte altijd geheel in het wit gekleed, wat hem de bijnaam ‘Witte tornado’ opleverde – ook verwijzend naar een wasmiddelenmerk uit die tijd. Als hij vlagde was het ook altijd luid en duidelijk te horen zodat de scheidsrechter niet om hem heen kon. De reden dat hij als grensrechter wilde stoppen had te maken met het feit dat hij steeds meer last begon te krijgen van zijn knieën. Om na 30 jaar afscheid te nemen van 1e elftal was echter niet de bedoeling. Hij werd gevraagd leider te worden bij het eerste en dat heeft hij nu ook alweer meer dan 10 jaar gedaan. Scheidsrechters ontvangen, wedstrijdformulieren insturen, gele en rode kaarten bijhouden, voetbaltenues meenemen, ophalen etc. De club zoud hem tekort doen als ze niet de andere activiteiten die hij bij de vereniging heeft gedaan, zouden benoemen. Hij heeft jarenlang dienst gedaan achter de bar in de kantine. De donderdagavond was zijn vaste avond en hij zorgde er daarbij voor dat het gezellig en pico bello voor elkaar was. Ook organiseerde Lokotte skiweekenden voor de selectie. Skiën is zijn grote hobby en hij wilde anderen daar ook deelgenoot van maken.
Tegenwoordig heeft hij nog regelmatig op zaterdagmiddag dienst en het doet de club deugd dat hij zijn kantinewerkzaamheden straks weer wat zal uitbreiden, met af en toe een donderavond en een zondag. Bij de totstandkoming van de huidige kantine en kleedkamers heeft Lokotte een voortrekkersrol op zich genomen. Vele uren en dagen heeft hij zijn vakmanschap aangewend om er iets moois van te maken. Het compleet verplaatsen van de toenmalige kleedkamers was een waar kunststukje op zichzelf wat door hem bedacht en uitgevoerd is.
Het bestuur heeft gemeend om Jan Lokotte het erelidmaatschap te verlenen van de club. Hij is hiermede het 6e erelid van VCF’68 en gezien het daverende applaus dat de aanwezigen afgelopen week bij de uitreiking lieten horen, kwam hem dit van harte toe. Natuurlijk waren er ook bloemen, een oorkonde en een fraai canvasdoek voor het nieuwbakken erelid.
