Albergse wint elite dameskoers in Surhuisterveen

07 aug 2014, 18:39 Sport
azhp21100krp0793pyld7e7a8 moniek tenniglo greatpicture
Great picture

Mollema, Tankink, Westra, Nibali. Enkele bekende namen van de deelnemers aan de 33e Profronde van Surhuisterveen (Friesland). Dan verwacht je daar misschien geen Albergenaar tussen. Toch is niets minder waar. In de damesklasse weliswaar, maar toch. En ze won de wedstrijd ook nog eens, als niet-prof zijnde.De zege tijdens de 'klassieker' Surhuisterveen heeft Moniek Tenniglo bepaald niet op haar sloffen gehaald. De 26-jarige wielrenster uit Albergen, werkzaam bij de Rabobank, slaagde erin om in de slotronde van het criterium weg te rijden uit het peloton en hield stand. Achter haar wist Ilona Hoeksma de sprint om de 2e plaats te winnen, voor Janneke Ensing. In tegenstelling tot Tenniglo rijden zij beiden wèl voor een professioneel UCI-team.

De vrouwenkoers kende een weinig spectaculair verloop, al werd het tempo hoog gehouden. De eerste helft van de 40 ronden was het dan ook een afvalrace. De koers werd hard gemaakt door de grote favoriet Vera Koedooder, de latere winnaar Moniek Tenniglo en de actieve Janneke Ensing (leidersprijs).

Tot 8 ronden voor de finish reed nog een kopgroep van 4 rensters vooruit. "Niemand reed dat dicht en dus heb ik zelf een inspanning van een ronde geleverd om dat groepje terug te pakken", vertelt Tenniglo. Toch werd het geen pelotonsprint. "Daarna volgden heel veel demarrages op rij, met name door Vera Koedooder. Zij ging 2 ronden later nog eens, maar werd vlak voor het eindige van de laatste ronde teruggepakt. Toen dacht ik 'het is nu of nooit'. Ik ben vol aangegaan aan de linkerkant, waar het peloton rechts zat, en ben ook vol doorgereden. Met een meter of 100 voorsprong kwam ik binnen."

moniek-tenniglo-eerste

Twentse kopgroep

Al eerder in de koers behoorde Tenniglo tot een kopgroep en daarin was Twente zeer goed vertegenwoordigd. Samen met de renster uit Albergen waren ook Mariël Borgerink (Oldenzaal) en Marissa Otten (Enter) namelijk in het kleine groepje te vinden. Uiteindelijk liet het peloton dit niet begaan, werd het groepje teruggepakt en reed Tenniglo vervolgens dus solo naar de zege.