Bouwen voor jongeren om te voorkomen dat deze wegtrekken uit het dorp of misschien juist meer seniorenwoningen creëren, aangezien de vergrijzing de komende jaren nog harder zal toenemen? In ‘dubbeldorp’ Harbrinkhoek-Mariaparochie zijn ze er nog niet uit.
Maar er wordt wél volop over nagedacht. De worsteling om te kiezen voor de juiste oplossing(en) tekende zich na een paar uur discussies, over trouwens verschillende onderwerpen, wel af. “Tja, wat is wijsheid?”, relativeert Ben Weiden, die samen met enkele tientallen anderen op de vervolgbijeenkomst voor Mijn Dorp 2030 m.b.t. Harbrinkhoek en Mariaparochie was afgekomen. “Met de kennis van nu is het misschien wel makkelijk kiezen, maar anderen zeggen weer dat het allemaal mee zal vallen met de teruggang in het aantal jongeren. Daarnaast kunnen bestaande woningen misschien wel zo worden aangepast dat ouderen er langer kunnen wonen. Dat gebeurt ook al volop, dus zeg het maar…”, aldus de betrokken inwoner.
Harm Nijkamp ziet met lede ogen aan hoeveel ouderen al weggegaan zijn uit beide dorpen, met name naar Tubbergen om daar een seniorenwoning te betrekken. “Dan gaat het zo om zeker een handvol waarvan ik het zo uit mijn hoofd weet, alleen al in de afgelopen tijd. En die zie je hier niet meer terug. Ja, of ze moeten af en toe bij een vereniging en dergelijke aanschuiven – zoals ik weet dat er eentje doet. Voor allen geldt dat ze hier nog best hadden kunnen wonen, mits er voldoende aanbod voor ze was geweest”, zegt de Harbrinkhoeker onomwonden. “Dus dat is wel een gemis. Voor jongeren is eigenlijk hetzelfde aan de hand, namelijk nauwelijks goedkope huurwoningen. Ik snap de woningstichting natuurlijk ook wel als die zeggen ‘we bouwen niet voor leegstand’, maar nu is er bijna niks voor ze te vinden. Alleen wat weleens de ‘pretflat’ werd genoemd. Dat is dan ook alles. Komt nog eens bij dat de jeugd zich niet meer inschrijft voor een woning of alleen op het allerlaatste moment. Een lastige materie voor alle betrokken partijen, dat is het.”
