Waar het jaarlijkse optreden van de Pet Boon Aven Band met Pasen al voor velen een soort van reüniekarakter heeft, zal dat bij de komende jubileumeditie nog een extra dimensie krijgen. Die 35 jaar Pet Boon Aven Band laat zich vatten in vele anekdotes en ‘sweet memories’. De band heeft fans gevraagd herinneringen te delen op Facebook en daar is volop gehoor aan gegeven.
Bijvoorbeeld door Ans: “Als ik terugblik is dat altijd met een happy gevoel want het was gewoon altijd leuk. Misschien dat je dat ook wel denkt na zo’n lange tijd, maar het was altijd gezellig en er waren altijd wel bekenden die je trof, ongeacht waar opgetreden werd. Elk jaar met de Pasen denk ik aan de leuke tijd tijdens mijn jeugd jaren. Toen de cd van de band een aantal jaren geleden uitkwam en ik een exemplaar wilde kopen bij Harry Steggink, was hij zo aardig om mij er eentje te geven. De cd is toen in Malta gespeeld tijdens de radio show van Michael, mijn man, dus zelfs hier heeft de band een beetje bekendheid gekregen. Een voorstel voor een volgend jubileum… een concert in Malta!”
Ton, enige tijd gitarist van de band, herinnert zich een speciaal optreden. “Ik zal nooit het optreden vergeten op een camping in Ommen tijdens een motorweekend waaraan diverse motorclubs uit binnen- en buitenland deelnamen. Rauwe gasten in motorpakken bevolkten de camping, waarvan sommige uitgedost waren met vikinghelmen met hoorns (Scandinaviërs). De sterke drank werd alleen per fles verkocht. Bij binnenkomst bekroop mij het gevoel van “als we hier maar weer heelhuids uitkomen”. Naarmate de avond vorderde ging de meute flink los op o.a. Route 66 van de Stones. Het alcoholpeil steeg tot ongekende hoogtes en regelmatig viel voor het podium een Viking om. Die mocht daar dan gewoon blijven liggen. Een avond als deze heb ik daarna nooit meer meegemaakt.”
Ceciel weet het nog goed: “Volgens mij begonnen we altijd met ‘Sultans of swing’. Mooi nummer maar wel een beetje sloom om op te dansen. Dat begon pas met de Stones en zo. In plaats van ‘I can’t get no…’ zongen wij ‘Breng mie ’n kroket noa…’ of ‘Ik heb mien kett’n d’r of…’. Dat zing ik nog steeds als ik dat nummer hoor.”
Rudy schrijft: “De herinneringen aan al die geweldige optredens die er waren bij de Kampboer, Kottink, Bays, Bruins maar ook in Rietmolen, Albergen en in de kantine van de ijsbaan in Zenderen. Het waren de feesten waar je naar uitkeek en die brachten waar je naar op zoek was. Het optreden in het voorprogramma van Normaal in Tilligte. Met z’n allen in de touringcar vanuit Geesteren. Jongens wat een feest. De eerste amoureuze kennismaking met het vrouwelijk schoon, brommers kiek’n. De tijden waar je nog geen enkele zorgen had en je zakgeld omrekende in glazen bier.”
Esther en Helga, fans van het eerste uur, zijn de laatste jaren weer vast van de partij. Esther: “Sinds een jaar of 4 gaan we naar PaasPop in de tent. Het is allemaal veel grootser opgezet en hartstikke gezellig. Maar nog leuker vind ik de kleinschalige optredens in de aanloop naar Paaspop. Voor mij is een avond Pet Boon een avondje dansen op mijn favoriete muziek! En natuurlijk ook het weerzien van oude bekenden.” Helga vult aan: “Door de Pet Boon Aven Band ben ik de muziek uit de jaren 60 en 70 erg gaan waarderen. Ik hoop dat de band nog geruime tijd door gaat met optredens in cafés, heerlijk dansen en ‘mensen van vroeger’ ontmoeten.
Tot slot een reactie van Brabander Ronald die via een familierelatie 10 jaar geleden op Paaspop Geesteren verzeild raakte. “Het was een geslaagde avond die voor mij een goede indruk achter liet. Het jaar daarna heb ik besloten om een vriend van mij mee te nemen die het helemaal geweldig vond. Met deze verhalen terug in Helmond werden er steeds meer mannen enthousiast die ook graag eens een keer de sfeer wilde proeven in Tukkerland. Met als gevolg dat we het jaar daarop met 8 veteranen en paar jongeren uit ons voetbalteam van SC Helmondia richting Geesteren vertrokken. En de jaren daarna zelfs met 10 á 11 personen.”
