Je moet er maar op komen, want het ligt misschien wel teveel voor de hand. Worstelend met de vraag hoe o.m. ouderen en anderen die fysieke of psychische problemen hebben snel en makkelijk de hulp van de politie in kunnen schakelen, kwam wijkagent Peter Withag uit Tubbergen met het idee om dit te combineren met de “toch al aanwezige” personenalarmering.
“Oudere mensen die nog op zichzelf wonen of diegenen met een lichamelijke of geestelijke beperking maken veelal gebruik van een systeem om daarmee in geval van nood direct contact te zoeken met een alarmcentrale voor de ‘normale’ hulpvragen”, legt Kristel Trimbos-Groot Hemmink van Stichting Welzijn Tubbergen (SWT) uit. “Deze is 24 uur per dag, 365 dagen per jaar bemand. Daar bovenop komt dan per 1 maart, want dan start de pilot in de gemeente Tubbergen, de mogelijkheid om de politie in te schakelen.”
‘De politie is er niet voor niks’
De voornamelijke reden voor het tot Veilig Wonen gedoopte proefproject waren de ervaringen van politieman Withag en seniorenadviseur Nicolet Plegt-Koedijk van de SWT met kwetsbare mensen die hulp nodig hadden van de politie, maar deze niet eenvoudig konden inschakelen. Als voorbeeld nam de wijkagent een oudere vrouw uit Tubbergen die regelmatig haar zoon over de vloer kreeg. Hij had echter geen vaste woon- of verblijfsplaats en de dame op leeftijd had hem ook liever niet binnen, grotendeels vanwege de overlast die hij dan veroorzaakte. “Toch was ze niet in staat – gezien haar hoge leeftijd – om ‘nee’ te zeggen als hij weer voor de deur stond. Dan kwam hij binnen en ging niet meer weg. Als ‘ie al binnen was, ging ze natuurlijk niet opeens de politie bellen en zeggen dat hij alsnog weg moest. Dat doe je dan niet meer. Met een dergelijk systeem als de personenalarmering, iets wat men sowieso al gewend is om te gebruiken, had ze het wellicht wel aangedurfd als hij weer eens aanbelde”, vertelt Withag. “Zulke dingen dus, maar ook in het geval als je bij de buren in de tuin een verdacht persoon ziet. Ons als politie gaat het erom criminelen te pakken, het liefst op heterdaad. Als blijkt dat dit hiermee kan, maakt het me zeker tevreden.”
Samen met de SWT werd contact gezocht met zowel de politiemeldkamer van Twente en Zorg Centrale Noord (ZCN), de organisatie achter de personenalarmering. Beide hebben hun steun aan de pilot toegezegd en hebben de medewerkers geïnstrueerd. ZCN ‘scant’ de oproep eerst, waarna eventueel de politiemacht ingeschakeld wordt. “Er komt altijd iemand langs, ook als het stil blijft aan de andere kant van de lijn. In de meeste gevallen betreft dat dan een mantelzorger, familielid of iemand van de thuiszorg. En anders de politie”, benadrukt Plegt-Koedijk.
Werking
Bij zo’n 250 á 260 woningen in de gemeente Tubbergen, in de meeste gevallen bij oudere mensen, is een alarmeringstoestel voor de zogenaamde zorgcentrale geplaatst. De bewoners dragen daarnaast op hun lichaam een alarmknop in de vorm van een armband, ketting of clip. Zodra zij dat knopje indrukken, komen ze onmiddellijk rechtstreeks in contact met een medewerker om waar nodig hulp in te schakelen. Die ziet bovendien direct op het computerscherm wie er contact opneemt en waar diegene woont. “Voor mij was het niet meer dan logisch”, aldus Withag. “Als er dan toch al een systeem in huis is waarmee men simpel en snel hulp kan inroepen, waarom dat dan niet uitbreiden met de politie? Kennelijk bestaat dit elders nog niet, althans bij ons weten.”
