Inwoners van Geesteren en Tubbergen liepen afgelopen zaterdag massaal uit om een kijkje te nemen in het nieuwe woonzorgcentrum Erve Mensman.
De 1.500 groene tasjes met het TMZ-logo die iedere bezoeker bij binnenkomst kreeg waren in een mum van tijd op, terwijl de belangstellenden maar bleven komen. Ze keken zich de ogen uit. Alle reacties in 2 woorden samengevat: geweldig, prachtig.
Succes verzekerd
Een kwartiertje voor de eerste bezoekers kunnen worden verwacht wordt alles nog een keer gecontroleerd. De parkeerwachten hebben hun posities ingenomen, het opblaasbare springkasteel voor de kinderen staat bol van de lucht, de ijscowagen is gevuld en de groene loper naar de ingang ligt er strak bij. In de hal liggen stapels groene TMZ-tasjes op een tafel, de stand van het activiteitenteam is ingericht, hetzelfde geldt voor de tafel van de opleidingsfunctionarissen en pennen en andere hebbedingetjes liggen klaar om meegenomen te worden. In de gang naar het restaurant is een ontbijttafel gedekt, de kannen met koffie, thee en frisdrank staan klaar om leeggeschonken te worden, dienbladen zijn gevuld met petit fours en de keukenbrigade bereidt de proef-eet voor. Ook een controle rondje door de woon- en huiskamers levert niets op om van in paniek te raken. Het kan niet alles of de gedetailleerde voorbereiding door de speciaal voor deze dag samengestelde werkgroep levert een succesvolle open dag op.
Vele uren later zijn niet alleen alle groene TMZ-tasjes op, maar hebben veel van de tientallen medewerkers de spreekwoordelijke knollen ook op. Ze hebben de mensen niet geteld die door de gangen hebben gedwaald. Die met stijgende verbazing hebben gekeken naar de prachtige woonruimtes en huiskamers op de afdeling voor psychogeriatrie en de geweldige appartementen voor somatische cliënten. De een houdt het op 1.500, de andere weet zeker dat er ‘dik 2.000’ bezoekers zijn geweest.
Wat een uitzicht
Die hebben allemaal een rondleiding gehad, met interesse geluisterd naar de visie over zorg die het team in Erve Mensman uitdraagt en met eigen ogen gezien dat het woonzorgcentrum anno 2017 in niets meer lijkt op een woon-zorgcentrum van pakweg 20 jaar geleden. “Mijn opa lag nog met 5 anderen op een kamer”, zegt een ook al niet meer zo piepjonge man. “Een bed, een kastje en een stoel. Waar je een gordijn omheen kon trekken voor wat privacy. Dat was het. En moet je nu eens kijken.” Met een wijds gebaar van een arm probeert hij de vierkante meters van de huiskamer te ‘vangen’. Dan wijst hij naar het raam dat uitzocht geeft op de inrijbak van het CSI-terrein. Er is een springconcours gaande. Ruiters en amazones bereiden zich voor op hun optreden. “Wat een uitzicht”, zegt de man. “Dit is een prachtige voorziening op een schitterende locatie.”
Een thuiskomen
Overal in het gebouw klinken dezelfde woorden. Ook uit de mond van Veronie Dijkhuis die op afdeling voor somatische cliënten haar eigen ‘open huis’ houdt in het appartement van haar moeder. Aan de muur hangen foto’s van haar vader en moeder als bruidspaar en van hun (klein)kinderen. Op de vensterbank staan al planten en de vitrage is opgehangen. Het appartement is klaar voor bewoning en dat is ook precies de indruk die de bezoekers krijgen. “Mijn moeder woont nu nog op een tweepersoonskamer in Tubbergen”, vertelt ze. “Nu krijgt ze weer een volwaardig appartement. Heerlijk. We kunnen weer met het gezin samen zijn. Een pan macaroni meenemen en samen aanschuiven aan tafel. Moeder is 86 en heeft een herseninfarct gehad waarvan ze behoorlijk goed is hersteld. Alleen het praten is moeilijk. Maar ze is dolblij dat we terug kan naar Geesteren. Ze heeft er vanaf haar 39e gewoond. Dit is dus een thuiskomen.” Dat zijn ook de eerste woorden die de bezoekers bij binnenkomst op een banner kunnen lezen: Erve Mensman veult as ’n een good thoeskomm’n. Een dezer dagen wordt dit realiteit voor de bewoners.
