Onder de teamnaam Mutuer hebben Jordy Brunninkhuis, Ruben Groothuis, Thiemo Ikink en Jeffrey Lammerink van 2 t/m 7 juli meegedaan aan een zogenaamde ‘garbage run’. Deze voer hen via Duitsland en Polen naar een eindbestemming in Litouwen, 4.500 km verderop dan hun thuis in Reutum.
De 4 Reutummers doen zelf verslag van hun roadtrip door Oost-Europa.
Zondag 2 juli (Reutum-Meppen)
“Na een half jaar onregelmatig sleutelen en een paar honderd euro lichter bij Ali-expres, konden we eindelijk vertrekken richting Funpark Meppen. De eerste 60 km verliepen boven verwachting goed waardoor we als een van de eersten arriveerden. Een keuring was voor onze vuurbalbolide niet nodig. De installatie was daardoor al gauw neergezet op de Carbagerun camping. Vele gestoorde auto’s volgden met veel rook, licht en lawaai. Een briefing en een avondfeest zorgden voor een goede afsluiting van dag 1.”
Maandag 3 juli (Meppen-Bautzen)
“De eerste officiële dag begon al om 06.00 uur; toeters, lucht alarmen en harde muziek overheersten de vogels op de bosrijke camping. Na te hebben gedoucht en ontbeten mochten we om 09.00 uur starten over het circuit van Meppen. De eerste barrels bezweken al na het eerste bochtenwerk. Onderweg richting de grens van Polen waren de wegen bezaaid met oude barrels. Een attractie op zich om deze auto’s in te mogen halen. Na het uitstoten van zoveel mogelijk CO2 waren we beland in Bautzen (nabij Dresden). Hier konden er ons huishouden weer uitstallen voor het nodige eet en drink werk. Het was een dag om zo snel mogelijk ver van huis af te komen, vandaar de vele kilometers op dag 2.”
Dinsdag 4 juli (Bautzen-Bydgoszcz)
“Rond de klok van 06.00 uur waren we alweer wakker van het lawaai van toeters, aggregaten, etc. Om 08.00 uur begon de stoet van 550 barrels weer te rijden. De nieuwe opdrachten werden weer in ontvangst genomen, deze waren zoals gebruikelijk voor ons niet te doen. Een Poolse dame in bikini meenemen naar de camping en het verkrijgen van een condoom met colasmaak behoorden tot de opgave. Het parcours over de vele onverharde wegen heeft helaas gezorgd voor het sterven van een achterband. Gelukkig heeft een plaatselijke held ons na werktijd kunnen voorzien van een nieuwe achterband. Uitgelijnd en gemonteerd door 4 polen voor ‘maar liefst’ €25. Rond de klok van 8 uur waren weer op de plek van bestemming.”
Woensdag 5 juli (Bydgosczc-Kaunas)
“We vertrokken weer op tijd in de morgen voor een rit van minimaal 10 uur lang. Door de heftige route van gisteren waren helaas onze schokbrekers achter overleden waardoor we noodgedwongen moesten winkelen bij een Decathlon. De schokbrekers werden ingeruild voor tennisballen. We hebben deze dag rustig gereden over verharde wegen om onze auto tegemoet te komen. Na een doch nog zeer lange rit kwamen we 23.00 uur ’s avonds aan in Litouwen. Ondertussen koud bier gehaald in de supermarkt, al proefden we meteen dat ze hier niet het bier hadden uitgevonden… tijd om te gaan slapen.”
Donderdag 6 juli (Kaunas-Valgamaa)
“Wakker worden, tenten opruimen, ontbijten en van Kaunas naar Valgamaa in Estland. Na vele prettige verharde wegen werden deze geruild voor akelige onverharde wegen. In het kader van de auto te ontlasten beginnen met 20 km/h, dit was toch niet de oplossing. De middelen boven op dak werden nog vaste gedraaid en we gingen met 80 km/h door over stuiter wegen die je in de hele gemeente Tubbergen niet vindt. Fantastisch mooie rit gehad en de Volvo heeft het overleefd. Rond de klok van 07.00 uur kwamen we aan in Valgamaa. Barbecue aan, pils in de hand en mooie verhalen van mede runners aan horen.”
Vrijdag 7 juli (Valgamaa-Zalvariai)
“Wederom alles afbreken en om 08.00 uur ’s morgens vertrekken. Onderweg ontbijten bij de plaatselijke supermarkt. Het idee van meerdere runners, want de supermarkt was in no-time overheerst door Nederlanders. Het was de laatste dag tot de finish, uiteraard ging alle hoop uit naar onze auto die zich weer moest bewijzen over alle zand- en gravelwegen. Rond de middag werd er geluncht in Letland, het was nog net niet gratis. De reis werd voortgezet richting de eindbestemming. We waren ditmaal welkom op een prachtig schiereiland midden in Litouwen. Vlak voor de finish heerste een zeer vrolijke stemming van trotsheid en opluchting. Iedereen haalde nog eenmaal alles uit de kast om zijn barrel te showen. Vervolgens bij de finish werden medailles uitgedeeld en werd het moment op foto vastgelegd. Omdat we geen enkele opgave hebben gemaakt vielen we uiteraard niet in de prijzen. Een groot feest welke doorging in de late uurtje zorgde voor echter wel voor een prachtige afsluiting.”
“De grootste dank gaat uit naar onze sponsoren, want zij hebben o.a. mogelijk gemaakt dat we deze onvergetelijke reis konden maken. Dat de Carbagerun mooi moest zijn dat wisten we, maar dat het zo’n spektakel zou worden had niemand verwacht!”
