Als ware hij een ervaren alpinist daalde de jonge pastoor Casper Pikkemaat zaterdag in Mariaparochie van ‘zijn’ kerkgebouw af ter ere van het honderdjarige bestaan van de plaatselijke congregatie.
In het bijzijn van naar schatting een honderdtal parochianen die het opmerkelijke schouwspel voor geen goud zouden willen missen, liet de rooms-katholieke priester Pikkemaat (37) zich strak en vast aangelijnd langs een sterk klimtouw afzakken. Al voorzichtig doch resoluut abseilend klonk vanuit de menigte een bewonderend en nerveus applaus voor de geestelijke. Kort daarop en tot hilariteit van eenieder die ademloos ten hemel tuurde, begon parochiaan Henri Goossen luidkeels het Latijns uitvaartnummer In paradisum te zingen.
Eenmaal weer terug op aarde werd de schier onbevreesde Pikkemaat hartstochtelijk verwelkomt door talrijke parochianen. “Als je het randje maar over bent, valt het allemaal wel mee”, vatte hij over het zogeheten kantelmoment samen. Tientallen zouden hierna zijn voorbeeld nog volgen. Daaronder niet Merle Hulshof, die van beneden toekeek hoe haar vader, zus en een neef vanuit een klein luikje in de top van de kerk gingen abseilen. “Op vakantie in Namibië vroegen ze me. Daar had ik net op zo’n zes meter van de grond gebungeld. Het is niks voor mij”, gaf ze ruiterlijk toe. Lachend: “Liever zij dan ik.”
‘Noaberschap’
Waar in deze tijden van ontkerkelijking soms hevig teleurgestelde gelovigen een religie de rug toekeren, vormt het godshuis met de profaan luidende beschrijving Vrouwe van Altijddurende Bijstand nog altijd de spil van deze hechte Christengemeenschap op de grens van de stad Almelo. “Het is niet meer zoals vroeger, dat de kerk tot aan de rand toe gevuld was. Maar dat neemt niet weg dat de ‘loop’ naar dit gebouw er nog altijd is. Hoewel ikzelf een hekel aan vragen heb, hoef je maar iets aan te geven of men staat direct voor je klaar”, prees voorzitter van het parochiebestuur Hennie Wanschers de volksaard ter plaatse.
Het duurde dan ook niet lang aleer zich een jubileumcommissie onder bezielende leiding van Ben Wijden had gevormd en er allerlei anderen grote betrokkenheid toonden. Tezamen is een week lang feestelijke activiteiten opgezet, waarbij de bijzondere abseilactie zeker in letterlijke zin het hoogtepunt vormde.
Tentoonstelling
Dat niet alleen de kerkvorsten van het rijke Roomse leven profiteerden blijkt wel uit de zorgvuldig door commissielid Joke Heubach samengestelde en in het gebedshuis te bewonderen tentoonstelling over honderd jaar lokale parochiegeschiedenis. Ook de lagere geestelijkheid in zulke kleine plaatsen als ‘dubbeldorp’ Harbrinkhoek-Mariaparochie pikte namelijk graag een graantje mee. Bijvoorbeeld doordat boeren voorheen ieder dag beurtelings melk doneerden en de eerste keus uit de beste stukjes slachtvlees overlieten aan de zielenhouder van dat moment.
Naast traditionele gewaden, foto’s van de diverse pastores door de jaren heen en door verschillende parochieleden gecreëerde iconen, is verder nog een Mariabeeldje bewaard gebleven dat in vroegere tijden steevast het middelpunt vormde van een kleine processietocht. Daarbij werd het beeld iedere zondagmiddag, tijdens een speciale Mariamis, de kerk binnengedragen. “Wat ze om haar heen heeft, gaat al bij de minste of geringste aanraking stuk. Zo dun is het materiaal geworden”, weet Heubach.
Op de dag des heren zal de jubileumweek worden afgesloten middels een plechtige hoogmis en aansluitend een receptie, waarbij allerlei vertegenwoordigers van zowel kerkelijke als maatschappelijke organisaties acte de présence zullen geven.
