Boeren zijn tegenwoordig hoog opgeleid en dan bedoel ik niet hoog op de tractor – daar moet je tegenwoordig bijna met een ladder naar boven – maar veelzijdig. Naast een agrarische opleiding hebben boeren kennis van computers, techniek en vooral wet- en regelgeving.
Een aanspreektitel mijnheer boer” zou toch wel het minste zijn, maar daar hoef je bij deze hardwerkende ondernemers niet mee aan te komen. Ook noemen zij zichzelf geen ceo, directeur of manager, terwijl ze naast een diploma ook een eigenschap bezitten die menig bestuurder ontbeert; boerenverstand of – zo u wilt – boerenslimheid. Een kwaliteit die in de politiek nogal eens ontbreekt. Daar wordt boerenverstand verward met boerenopstand; een buitenactiviteit uit 1971, veroorzaakt door de KVP met listige kunstgrepen en dictatoriaal beleid. Toen al.
Over een paar maanden zijn er verkiezingen en voor de zoveelste keer krijgt de agrarische sector ook in Tubbergen vast en zeker weer een speciaal plekje in de rangorde. Toch heeft dat lang niet altijd opgeleverd wat werd beloofd. Landelijk maakte zelfs Carola er een potje van. Daarom is het logisch dat zij de hooivork overdraagt. Ongeschikt. Je zou verwachten dat deze boerendochter ook boerenverstand heeft, maar zij vormt een uitzondering. Oorzaak: ze zat al heel vroeg op kamers. Dat heb je dan weer met studenten. De nieuwe minister Henk Staghouwer is aanzienlijk rebelser dan tutje Carola, maar de tijd zal het leren of hij wél met de boeren meedenkt.
Terug naar Tubbergen. Hier staan nogal wat bestuurders pal achter de landelijke politiek. Loyaliteit noemen ze dat. Een mooi woord om je achter te verschuilen of is het van twee walletjes eten? Ik hoor mijn vader, vooral tijdens verkiezingen, nog zeggen: “Een politicus is net ne doef. Op de grond vret ze oet de haand en hoog in de lucht driet ze oe op ‘n kop.” Met welgemeende excuses voor postduivenvereniging De Luchtbode.
Boeren worden tijdens verkiezingen volop geprezen maar in de uitvoering krijgen ze veel voor hun kiezen. Tegenwoordig worden ze als parasieten behandeld. Oneindig veel regels en steeds meer richtlijnen. Vandaag dit, morgen dat. Om gek van te worden. Al die regels maken het boeren niet gemakkelijker. Om van demotivatie nog maar niet te spreken. Soms ontbreekt gewoon de logica. Vooral het milieu is het troetelkindje. Nu is dat ook wel belangrijk, maar je kunt ook overdrijven door een wirwar aan regels. Bovendien is het nog maar de vraag of de agrarische sector de echte oorzaak is van alle voorspellingen.
Over regels gesproken: dieren die veel leed en schade toebrengen (de wolf, de wilde ganzen en zwijnen) krijgen de status van een vluchteling, asielzoeker of gelukszoeker, terwijl iedereen (uitgezonderd een groepje filantropen) ziet dat het totaal de verkeerde kant opgaat. Prima dat er een Wet op de Dierenbescherming is, maar helaas is er geen Wet op de Boerenbescherming. En dan hebben we het nog niet eens over het doorgeslagen stikstofbeleid waardoor boeren aan de ketting worden gelegd of uitgezet. Het is op meerdere fronten de wereld op z’n kop. En dat in een gemeente waar ijver, geluk en vertier hoog in het vaandel staan.
Zelfs in 2022 ligt het nog gevoelig, maar als we Tubbergen bij Getelo (Grafschaft Bentheim) zouden aantrekken is in één klap het “stikstofprobleem” opgelost. En dat is wel heel vreemd binnen de EU, maar hiermee wordt wel aangetoond dat wij andere richtlijnen hanteren en het braafste jongetje uit de klas willen zijn. En dat zijn helaas vaak onhandige sukkeltjes (op school vaak gepest) met een hoog IQ maar zonder boerenverstand.
Nu trekken boeren door ambtelijke bureaucratie (met dank aan de meelopers) aan het kortste eind. Zelfs het uitkopen van complete agrarische bedrijven is een populistisch voorstel waarbij alleen op korte termijn wordt gekeken naar het milieu. Maar als boeren verdwijnen, wie onderhoudt dan het landschap en wat blijft er dan over van de natuur?
Eén Oostervaardersplassen (kosten 45 miljoen) met veel dierenleed is er al een teveel.
Boeren rondom het Springendal zitten in hetzelfde schuitje als hun collega’s rondom Schiphol. Daar hebben boeren inmiddels een bod gedaan op de luchthaven. Het zou zo maar kunnen dat boeren in Vasse en Hezingen het Springendal opkopen in plaats van te emigreren. Dat zou wat zijn. Tip: stel dan wel good old” wolvenkenner Roel Korbee aan om de wolf de grens over te jagen. In Duitsland gelden naast een ander stikstofbeleid ook effectieve regels tegen schadelijke of gevaarlijke dieren.
Natuurlijk gaan we over een paar weken op woensdag 16 maart 2022 stemmen maar of het vanzelfsprekend is om te kiezen voor “meelopers” is de grote vraag. 50 jaar na de boerenopstand is het uiteindelijk weer hommeles. Dus toch maar eens kijken wat andere partijen dan de nazaten van dr. Herman Schaepman te bieden hebben, voordat we weer een echte boerenopstand krijgen zoals in 1971 – in plaats van een theatervoorstelling in De Vlaskoel. Nieuwe bezems vegen schoon. Kwestie van durven. Iets wat boeren niet vreemd is. Slechter dan het huidige uitsterfbeleid -hoe maak je boeren het zo moeilijk mogelijk- kan het niet.
Het wordt tijd voor ‘an of van’, een uitspraak die ook valt onder boerenverstand. Daar zou de waarnemend burgemeester van Tubbergen een voorbeeld aan kunnen nemen. Zij noemde 2021 een jubeljaar vanwege de boerenopstand. Een jubeljaar is een Bijbels feestjaar en gaat over boeren die hun land terugkregen, terwijl in Tubbergen boeren werden onteigend en daar valt niets over te jubelen. Dat had onze Wilmien vast heel anders gezegd. Maar je kunt het Jon eigenlijk niet kwalijk nemen. Deze stadse oppasoma was burgemeester in Almelooo en komt van oorsprong uit Hengelooo. Waarschijnlijk ook nog te vroeg op kamers: hoog IQ, maar zonder BOERENVERSTAND!
J. Kwibus
