Dierenliefhebbers,
Mensen met liefde voor dieren zijn over het algemeen prettig in omgang, vriendelijk en behulpzaam. Kortom, leuke noabers… Totdat deze aardige mensen niet de drollen van hun hond opruimen. Dan zijn ze ineens asociaal en behoren ze tot de meest irritante bewoners van Tubbergen. Ook al heeft u nog zo’n leuke vriendelijke hond, als het dier in de berm zit te kakken krijgen velen een onpasselijk gevoel dat wordt veroorzaakt, omdat lang niet iedereen de poep opruimt. En dat is jammer.
Helaas wordt er zeer zelden door de BOA gecontroleerd op het aanlijngebod of het niet verwijderen van hondenpoep. Kennelijk daarom zijn er veel initiatieven van de gemeente en dorpsgenoten om dit probleem zichtbaar te maken met de vele bordjes “verboden voor honden” of andere afwijzende teksten.
Een wellicht “interessante” ontwikkeling zag ik onlangs in de berm van de Weleveldstraat in Tubbergen. Nee… geen schrikdraad met 230 volt, maar dit keer smaakvolle bloemen met een bordje erbij “Pas op bloemen zijn giftig”. Nu kan mijn hond niet lezen en schrijven, terwijl hij wel elke morgen de krant uit de brievenbus haalt, maar als ik rond een uur of tien de Tubantia uit heb mag hij plaatjes kijken; iets waar hij zich uren mee vermaakt. Het giftige bloemenperkje viel hem daarom dan ook direct op.
De bloempjes staan in de gemeenteberm pal naast de rijbaan en ik heb hem dan ook uitgelegd dat het zijn dood kon betekenen als hij daarvan zou eten. Daarna kreeg hij het advies om er een grote drol tussen te leggen. Ik weet uit ervaring dat een hondendrol een fantastische invloed heeft op giftige bloemen. Ooit geleerd op de landbouwschool voor MOJ. Helaas kon hij niet op commando.
Ik moet er niet aan denken dat een kind van 5 of 6, dat net als mijn hondje niet kan lezen deze zeldzame bloempjes plukt voor zijn of haar moeder. Alhoewel er natuurlijk altijd wel vaders zijn die daar minder moeite mee hebben, maar het is natuurlijk eerlijkheidshalve van de zotte dat zoiets kan gebeuren.
Natuurlijk heb ik alle begrip voor mensen die zich storen aan hondenpoep in de groenstrook of erger nog op het trottoir. Mateloos irritant en ergerniswekkend.
Toch heb ik een dringend advies aan mensen (of is het de gemeente?) met giftige bloemen of 230 volt schrikdraden. Flink doorsparen en een huisje kopen aan een doodlopend weggetje (met natuurlijk ook een bordje 461 WvSr. verboden toegang) ergens buiten het dorp. Geen buren, noabers of vrienden. Het liefst met een bloementuin zodat de gemeentegrond niet nodig is voor een beetje ‘gezelligheid’. Maar als de financiën het niet toelaten zijn er natuurlijk ook psychiaters en medicijnen die verwarring en gedrag kunnen beïnvloeden. Dat begint dan met een bezoek aan de huisarts.
En natuurlijk is de gemeente met spoed in kennis gesteld.
J. Kwibus
