Jongeren zijn heden ten dage niet te benijden, zelfs niet in Tubbergen. Ze lopen in spijkerbroeken vol met scheuren, terwijl de meesten nog thuis bij moeder wonen.
Dat laatste heeft trouwens andere oorzaken. Huizen zijn zeldzaam voor deze generatie. Toch zijn er ook lichtpuntjes. Na de corona-gevangenis breekt nu de hel los. Natuurlijk gaan bij zo’n beeldspraak de gedachten naar de hel in Oekraïne. Tegelijkertijd gaat het leven in Tubbergen door, ook bij jongeren.
Gelukkig hebben we dan MarCant. Een horecagelegenheid inclusief top-cafetaria aan de Uelserweg waar ook de jeugd zich anno 2022 prima kan vermaken. Vroeger zwaaide Jan Fortkamp daar de scepter. Een echte ouderwetse kastelein aan wie je nog een geheimpje kon vertellen. Tegenwoordig is deze noeste cafébaas te bewonderen in het shantykoor de Schuytenvaerders uit Tubbergen. Als solozanger . Zijn racefiets heeft hij inmiddels geruild voor een e-bike en natuurlijk met geld toe, al is dat laatste geheim.
Thans gaat het er heel anders aan toe in zijn vroegere café Fortkamp. Een beetje zoals in vervlogen tijden bij Tibbe, (oude) Kampkuiper en Warmelink, maar dan in de nieuwe tijd. Toch waren deze cafés in de jaren ‘60 oubollige danszalen vergeleken met het huidige MarCant. Kijk alleen maar eens hoe de jeugd tegenwoordig bij elkaar zit. Het is een wereld van verschil met vroeger. En dat is niet alleen in dit café.
Destijds stonden op zondagavond de jongens aan de bar en zaten de meisjes als kijkdozen aan lange tafels. Het is geweldig om te zien hoe nu alles en iedereen door elkaar en op elkaar zit, het hele weekend lang. Wij hadden het geluk dat een biertje omgerekend 0,25 euro kostte. Tegenwoordig doet een pilsje al gauw 3 euro en ik geloof dat ze tegenwoordig veel meer op kunnen dan vroeger – ook dat nog. Tja, bijna alles wordt anders, mooier en meer. Zelfs de scheuren in de spijkerbroek. En het lijkt allemaal geen enkel probleem. Nu er voor de jeugd geen huizen zijn moet je immers wat met al die spaarcenten, al is het voor echte studenten geen vetpot.
Vroeger gingen wij op zo’n avond ook brommers kiek’n. Vandaag de dag komen ze op de fiets. En om nu aan een meisje te vragen of ze jouw ‘stalen ros’ wil zien lijkt mij niet verstandig gezien de huidige integriteitscultuur. Nee, veel jongeren hebben nu ook een Golfje, Swift of Polo, zodat ze het nieuwe interieurtje van het wagentje kunt showen. En voor een mooi interieur is altijd interesse bij dames. En zeg nou zelf, een hemeltje in de auto bekijken is toch een stuk aangenamer dan tegen de buddyseat van je brommer leunen.
Dat niet iedereen al deze veranderingen begrijpt blijkt uit het volgende: Een wat ouder echtpaar fietste na een avondje kaarten bij vrienden op de Eeshof langs de parkeerplaats bij het zwembad De Vlaskoel. Daar stond een Golfje met daarin twee ‘gescheurde spijkerbroeken’. Zegt de fietsende vrouw tegen haar man: “Ze hebt tegenwoordig genne boks meer ant gat, maar ze riedt wa inn auto”.
Ook vroeger was deze plek erg gewild om brommers te kiek’n. Mooi plekje, niet ver van MarCant en de buren van de Eeshof zijn net als Onze-Lieve-Heer; ze zien alles, maar verraden niks.
Wie terugkijkt in de tijd heeft makkelijk praten. Evenwel heeft elke generatie zijn eigen voor- en nadelen. Zo had ik vroeger mijn Zündapp bij nader inzien liever willen ruilen voor een Golf met een nieuw interieurtje en willen jongeren van tegenwoordig vast wel mijn premie A-woning.
Maar er gaat natuurlijk niets boven een geweldige jeugd. Het liefst bij MarCant en daarna als de wiedeweerga in de auto naar de parkeerplaats bij het zwembad brommers kiek’n. Voorzichtigheid geboden… want starterswoningen zijn zeldzaam.
J. Kwibus
