Wie vroeger een draai om de oren kreeg (toen mocht dat nog) van zijn/haar moeder wist precies waarom dat was. Meestal was het volkomen terecht, behalve die ene keer en toen zei ze: “Dan is deze straf voor het eerstvolgende akkefietje.”
Nu Albergen, en speciaal de Gravendijk-buurt, een draai om de oren krijgt van Wilmien, tenminste zo voelt het, is de vraag hoe het nu verder moet. De burgemeester of in dit geval burgemoeder heeft natuurlijk best veel bevoegdheden, al blijft de gemeenteraad natuurlijk de hoogste baas.
Wilmien is voorzitter van het college van B&W en van de gemeenteraad. Een dubbele pet zou je zeggen, maar zij heeft géén stemrecht in de gemeenteraad, maar zorgt als voorzitter voor de juiste procedures en gang van zaken. Koffie met cake wordt echter nog wel door de gemeentebode/juffrouw verzorgd.
De burgemeester kan dus nogal wat maatregelen treffen omtrent de veiligheid en openbare orde. En dat is nu net het probleem aan de Gravendijk.
Met het nemen van orde- en veiligheidsmaatregelen wordt toegegeven dat met de komst van een AZC de omgeving toch wat onveilig of onordelijk kan worden. En dat is juist datgene wat ook de noabers verwachten. Logisch toch, want wie daaraan twijfelt moet gewoon dagelijks het achtuurjournaal volgen.
Daarom zou het goed zijn om de buurtbewoners daarbij te betrekken zodat kan worden uitgelegd welke maatregelen er zijn genomen en welke nog gewenst zijn of waarom geen einddatum en zijn er nog escapes? Na het debacle over het Glashoes hebben ze toch beloofd om beter te luisteren naar de inwoners? Een gemiste kans in dit lastige en niet geheel democratisch dossier.
Dat voelt als een fikse draai om de oren. Terecht klagen ze daar in Albergen over. Nu nog even het hoe en waarom uitleggen, of gewoon zeggen dat deze oorvijg voor de eerstvolgende keer is. Ook dat is duidelijkheid.
Daar was mijn moeder dan weer beter in. Toch had Wilmien ook mijn gewone moeder mogen zijn hoor. Eentje van dezelfde leeftijd of zelfs veel jonger. Dan voelt een draai om de oren toch echt anders; het liefst met een zweepje.
J. Kwibus
