Zondag is bij uitstek de dag dat mannen ‘koken’.
Het is dan de drukste dag van de week bij Kota Radja, Shalom en natuurlijk de cafetaria’s Theresa en MarCant. Meestal zijn het de ‘kookwonders’ die zondags naast mij staan te wachten op de bestelling. Mijn specialiteit is 2 patat, 1 bami en 1 kroket van Shun… zo klaar.
Sinds kort kan het weer bij snackbar Theresa, nadat brand de zaak in januari vorig jaar verwoestte. Bijna een jaar lang, en inmiddels broodmager, konden we niet naar Shun Yang en Xiu Mei-Lin, de eigenaren en beheerders van Theresa.
Een echte cafetaria – al lijkt de naam op die van een massagesalon, maar daarvoor moet je toch echt naar Mieke Lenferink, ceo van de wellness-boerderij aan de Denekamperweg in Vasse. Fantastisch, zo’n Kroesweffergevoel (Gait van Mieke hef dan ook niks te klagen).
Theresa is weer volledig hersteld en eigenlijk is het precies als vanouds. Alleen dat al verraadt eenvoud en degelijkheid van deze ijverige ondernemers. Iedereen wenst Shun en Xiu dan ook succes met deze hernieuwde start, en het zij ze van harte gegund.
Gelukkig kent Shun mij, want Kwibus was voor hem een lastige naam om uit te spreken. Soms is zoiets een beetje aandoenlijk, zoals afgelopen zondag. Shun toonde een gevulde witte plastic draagtas aan klanten in de cafetaria en riep: “dhie khoket, eeh behehap pinhasaus”. Iedereen keek elkaar verbaasd aan en niemand reageerde, zelfs niet na herhaling. Shun was zichtbaar aangeslagen, zou hij dan… totdat kort daarop een leuk meisje binnenkwam met een soortgelijk klinkende naam. Nicolet Benerink-Paus hoefde niet eens te wachten… zo klaar.
Bij Kota Radja daarentegen werken ze met nummers, maar dat vind ik zelf dan weer erg moeilijk. Wiskunde was niet mijn beste vak en Chinees is mij te moeilijk. Behalve dan 你今晚有空吗, dat nog op de ‘harde schijf’ staat uit de tijd dat ik les kreeg van een mooie Chinese stagiaire bij dansschool Polman in Almelooo.
Shun en Xiu spreken die taal natuurlijk vele malen beter. Tenminste dat is wat iXie. Zelfs het Twents heeft Shun al aardig onder de knie. Laatst nog zei hij “aju” tegen mij, toen ik binnenkwam.
Prachtig, ik ben echt blij dat ze terug zijn met hun heerlijke khoketten en behehappen. Ik kijk alweer uit naar Shundag. De mooiste dag van de week om uitgebreid te koken: 2 patat, 1 bami en 1 khoket… zo klaar!
J. Kwibus
