Heeft u al een rondje gemaakt door de in aanbouw zijnde wijk De Esch in Tubbergen? Het is de moeite waard, al zal ‘beroepsbezwaarmaker’ Johan Kemperink daar heel anders over denken.
Huizen in zijn achtertuin, dat zou verboden moeten worden. Jaren heeft hij het kunnen traineren, maar nu de ene na de andere luxe woning wordt opgeleverd heeft hij best wel een punt. Zijn eigen aangrenzend stulpje lijkt nu ineens gedateerd.
Zo ongeveer alle levende wezens en obstakels passeerden de revue. Vleermuizen, muurbloempjes, vliegende herten, berkenboompjes, grondwater, omgevingsvergunning en de schoonheidscommissie, om er maar een paar te noemen, waren inzet van al zijn verzet tegen de bouw van woonwijk De Esch.
Bezwaar maken tegen van alles en nog wat, dat is een hobby van deze Tubbergenaar. Een leven lang mierenneuken! Bij de Raad van State is hij kind aan huis. Ze kennen hem ook daar als Johan van Kreste’s Dieka. Al zijn bezwaren werden verworpen. Helaas liep de bouw van 51 woningen meer dan twee jaar vertraging op door deze zinloze procedures en de financiële gevolgen liegen er niet om. Totale schadepost wordt berekend op minimaal vijf miljoen euro.
Het gerucht gaat nu dat alle bewoners van de Esch gezamenlijk een paar gerenommeerde advocaten in de arm hebben genomen (no cure no pay) om de kosten te verhalen. Kennelijk slaagt ook het college van B&W er niet in om dit soort exceptionele bezwaren vroegtijdig het hoofd te bieden.
Maar er gaat ook een gerucht dat Johan binnenkort al zijn nieuwe buren uitnodigt voor een tuinfeest. “Hij is een aardige man”, zo schreef iemand onlangs als reactie op Meneer buurman.
Toch lijkt het een slimme zet van de voormalige marskramer. Je weet maar nooit ‘hoe een koe een haas vangt’. Een feestje voor pak ‘m beet 5.000 euro is toch aanzienlijk goedkoper dan een dure advocaat – met kans op verlies. En die kans is groot, want Johan heeft eigenlijk met al zijn bezwaren nog nooit iets gewonnen. Nou ja, één keer dan. Als een kind zo blij was hij met een prijs in de Nationale Postcode Loterij; een reep chocolade, met nootjes.
Maar hoe het ook zij, het wordt een mooi en exclusief wijkje. Het eerdere door mij geprezen resort Veldwijk in Tubbergen wordt hierdoor gedegradeerd tot een gesubsidieerd ‘volkswijkje’.
Maar de vraag is of dat zo blijft. Terwijl ik dit stukkie tik komt er een mailtje van Funda binnen. Er zijn op De Esch nog twee woningen te koop. Zouden ze dat bij het COA wel weten? Over een half jaar zitten ook alle hotels tjokvol en tweemaal vier kamers levert toch weer onderdak aan acht ama’s (alleenstaande minderjarige asielzoekers). U zegt zestien? Ik vrees met grote vreze (Nieuwe Testament – Markus 4).
Tot slot een aansluitend gerucht in Tubbergen dat gaat over het allernieuwste bouwplan Weleveld. Ze zeggen dat Johan ook daar een aangrenzend perceel grond bezit. Tja, lijkt mij logisch, Kreste’s Dieka bezat vroeger zo ongeveer half Tubbergen. Bij HVV (Hoek Vastgoed Visie) zijn ze er maar wat druk mee nu Johan daar regelmatig aan de bel trekt. Het heeft er dus alle schijn van dat toekomstige bewoners van het Weleveld ook een tuinparty kunnen verwachten. Aardige man hoor.
Wordt vervolgd!
J. Kwibus
