Adviseur of dominee? – Column

Protestantse kerk in Tubbergen
Protestantse kerk in Tubbergen
Foto: Redactie

Nu dominee Esther Scheer-Weijenberg ervandoor gaat, komt er alweer een functie vrij die mij op het lijf geschreven is. Maar om onverklaarbare reden valt bij een sollicitatie de keuze nooit op mij.

Daarom start ik binnenkort mijn eigen Tubbergse zzp-onderneming RRAV. Voorlopig in de functie van armoede-adviseur, zodat ik toch nog onder de mensen blijf. Vanzelfsprekend ben ik dan ook directeur met een leaseauto. Tevens zoek ik nog een ongeveer 35-jarige secretaresse – maar dat terzijde.

Vaste lezers van TubbergenNieuws weten al dat de naam RRAV een eerbetoon is aan mijn vader. Zo had hij vroeger geen ‘hoge pet op’ van mijn boekhouding. “Riek Rekk’n en Aarm Vrett’n”, zei hij dan. Helemaal verdrietig was hij na mijn zelfstandige aankoop van een Zündapp bij rijwielhandel Lo-Bêrnd in Albergen; een brommer op afbetaling…

Voor alle duidelijkheid, ik adviseer uitsluitend probleemgevallen en géén mensen die er zelf voor kiezen om sober te leven. Zo ken ik een creatieve architect in Albergen die al meer dan acht jaar met zijn hele gezin, geheel vrijwillig, bivakkeert in een door de gemeente gefaciliteerde vervallen schuur. Een oude caravan dient als een gezellig kroegje en slapen doen ze in een paar verroeste vrachtwagencontainers. Het aangrenzende kanaal Almelo-Nordhorn fungeert vermoedelijk als badkamer.

Nieuw is zo’n wasbeurt overigens niet. In de jaren ‘60 baadde zijn buurman Stams-Herman op zaterdagmiddag zo ongeveer op dezelfde plek. Midden in de vaargeul stond Herman in een ring van zeepresten. Natuurlijk groene zeep want Herman was zijn tijd ver vooruit.

Het mooie van sober leven is dat het precies aansluit bij de stelling: “minder uitgave leidt tot méér geluk”. Voor mijn doelgroep is het alleen nog even wennen om geen geld te verspillen aan tatoeages, huisdieren (hooguit een tamme kraai), rookwaar, alcoholische drank, auto, elektrische fiets of een tv zo groot als een bioscoopscherm.

Ook loods ik mijn cliënten door het financiële toeslagendoolhof van de overheid. Zo zijn er maar liefst 18 formulieren voor: huursubsidie, zorgtoeslag, kinderbijslag, kindgebonden budget, kinderopvang, voedselbank, energietoeslag, gratis moestuin, gratis sportabonnement, gratis wasmachine of vaatwasser en kwijtschelding van gemeentelijke belastingen.

Zelf ben ik tegen die nare voedselbank aan de Newtonstraat in Tubbergen. Vragen om een aalmoes terwijl iedereen meekijkt, lijkt me verschrikkelijk. Nee, dan liever naar die leuke en goedkope De Beurs aan de Marconistraat. Daar komt tenminste iedereen uit het dorp, zelfs de burgemeester.

Deze week werd in Nieuwsuur het thema armoede behandeld en daar werd ik niet echt vrolijk van. Ze zeggen dat de hardwerkende middenklasse minder te besteden heeft dan de gesubsidieerde werklozen, kansarmen, statushouders en alleenstaande moeders… of vaders. Ook binnen de politiek gaan er stemmen op om alle toeslagen te vervangen door een basisinkomen, maar dan voor iedereen.

In het ergste geval moet mijn doelgroep gewoon aan het werk en misschien moet ik dan zelf maar eens nadenken over het baantje van Esther… Leuk kerkje trouwens.

J. Kwibus

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen