De juiste visie - Column
Voor wie het nog niet wist, visie en timing zijn de juiste competenties voor succes. Plus hard werken natuurlijk.
Helaas is dat laatste niet voor iedereen weggelegd. Zeker niet voor mezelf. Ik ben er gewoonweg niet op gebouwd. Dat laatste geldt niet voor Rudy Hoek, het grote voorbeeld van mijn vader.
Al vroeg in zijn leven koos Rudy voor Winny (over visie en timing gesproken). Als de kippen was hij erbij. Daar waar vroeger alle jongens bij dancing Tibbe of Kampkuiper naar Winny keken, ging Rudy ermee vandoor. Toen al vroeg ik mij af: “Wat heeft hij dat ik niet heb?”
Maar ook in 2025 gaat het voortvarend bij de firma Hoek. Eerlijk gezegd had ik het niet verwacht. Nog niet zo lang geleden zaten we beiden nog op de Almelose LTS: St. Paul. Een echte ambachtsschool met aan de overkant onze favoriete huishoudschool: St. Monica. Maar daar waar Rudy na de ambachtsschool doorleerde, heb ik mijn tijd aan de overkant verbrast.
Nu zie je het verschil. Aannemersbedrijf Hoek én HOEK Vastgoed Visie, elk met een eigen kantoor en een eigen website, terwijl ik op ‘n zolderkamertje zit om een stukje te schrijven voor een nieuwsbulletin dat nog niet eens meer een app heeft.
En als een duveltje-uit-een-doosje verrees afgelopen jaar aan de Haarstraat in Tubbergen ook nog een prachtig nieuw kantoor van HOEK Bouw & Vastgoed. Deze onderneming wordt gerund door Rudy’s zoon Alexander. Daar waar zijn vader vroeger nog (in weer en wind) op de bouw pokkelde, zit directeur Alex achter ‘n laptop in een luxueus kantoor. Met secretaresse!
Nou, dan twijfel ik toch echt even op de vraag of ik wel de juiste keuzes heb gemaakt. Het antwoord daarop is best lastig. Nee, vanwege de financiën en de secretaresse. En ja, vanwege de zorgen. Want wie geen geld heeft kan rustig slapen.
Toch denk ik nog vaak aan de woorden van mijn vader: “Ie zoln ‘n veurbeeld nemn an den jong van Hoek. Den hef ‘n aktetas achter op ‘n brommer in plaats van wichter”. Niet wetende dat ik uiteindelijk een fantastische vrouw zou treffen. Eentje die de wind er goed onder heeft. Trouwens van rustig slapen komt niks terecht met zo’n activiteitengoeroe. Vooral doelloos wandelen.
Onlangs nog liepen we op de Haarweg langs een pand in aanbouw, vraagt ze enthousiast: “Bouwen ze hier het nieuwe gemeentehuis?”. Waarop ik antwoordde: “Nee hoor, dat is van de baan. Hier komt Alexander Hoek te zitt’n.” Nog voordat we bij de rotonde waren fluisterde een stem van boven in mijn oor: “Doar har ie ok könn zitt’n.”
Zo zie je maar; je bent de architect van je eigen geluk. “Kwestie van visie, timing en vooral hard werken...”, mompelde hij weer.
Kwibus
