Duurste ‘straat’ van het Twentse Monopoly - Column

Dat de Herinckhaveweg in Fleringen als duurste ‘straat’ van het Twentse Monopoly staat zal niemand verbazen. “Daar zit van ooldsher geld”, zei mijn vader vroeger. 

Op z’n minst een beetje vreemd dat de gemeente dan daaraan subsidie toekent en gaan al die bomen niet ten koste van het industrieterrein, vroeg gemeenteraadslid Marian de Boer-Loman namens Lokaal Sterk.

Dan begin ik eerst maar even met de samenvatting van het geschiedenislesje van meester Wissink uit klas vijf aan de St. Aloysiusschool in Albergen. Rond het jaar 1300 verpachtte de bisschop van Utrecht de grond van Onze-Lieve-Heer aan de edelen uit Duitsland. Koning, keizer, admiraal; betalen konden ze het allemaal. De mooiste plekken in Twente en Achterhoek werden destijds bouwrijp gemaakt voor kastelen en havezaten. Alles zonder inspraak, omgevingsvergunning en vleermuisonderzoek.

Later werden deze rijkdommen in de vorm van een bruidsschat geschonken aan erfgenamen die zichzelf hoge functies toebedachten. Baron, graaf, vorst, hertog, luitenant-generaal en nog veel meer dikdoenerij. Alles met bijbehorend familiewapen, medailles en certificaten. Het Twentse leven was in die tijd nog niet zo gek voor de Von Bönninghausentjes, al zei meester Wissink het nèt even iets anders.

Wel brachten deze vroegere asielzoekers (dat woord kenden we toen nog niet) ontwikkeling en lieten ze boerderijtjes bouwen, die werden verpacht aan straatarme Twentenaren. Boeren betaalden pacht om hun ‘eigen' grond te bewerken. Anderen laten werken stond namelijk altijd al hoog in het vaandel bij de high society. Zo hadden adellijken in die tijd een dienstmeid, keukenmeid, tuinman, klusjesman, stalmeester, stalknecht en een heuse rentmeester die net als tegenwoordig met handige trucs het geld laat ‘groeien’.

Tijden zijn veranderd, maar die slimmigheden niet. De baron en barones zijn ervandoor met het geld en nu worden stichtingen opgezadeld met historie en restauratie: 400.000 euro subsidie voor het uitbreiden van ‘hun’ landgoed. Zo wordt er handig ingespeeld op de huidige milieuproblematiek. Maar het gaat natuurlijk niet om het geld, zo lees ik in de krant. Alles voor de ontwikkeling van de natuur in Twente. Prachtig allemaal, maar wie kan rekenen weet dat u en ik elk boompje dat wordt aangeplant dubbel en dwars betalen.

Toch wandelen mensen graag in de Tuinen van Herinckhave in Fleringen. En nog gratis ook. Ze hebben er maar liefst zes. En daarna een kopje koffie (met Twentse lekkernij) in de prachtig verbouwde veldschuur nabij de nostalgische watermolen. Wie net als wij het lage spaarsaldo vergeet, waant zich voor even baron en barones.

Kwibus