‘Hakken’ - Column
Precies hier gebeurde het. Afgelopen zondagmorgen, op het fietspad van de Kloosteresweg. Terwijl ik een groepje hardlopers voorbijfiets, zeg ik: "Hé jongens, goed bezig". Dan klinkt er een enthousiaste stem: "Hé Kwibus!"
Even later staat het groepje naast mij en kijken we naar een lange rij overstekende klassieke trekkers. Ouderwets genieten van ronkende dieselmotoren en rookpluimen van een Lanz Bulldog uit 1939.
Maar dan ineens, vanuit het niets, een aanval door diezelfde 'Hé Kwibus!' Nou ja, niet letterlijk. Ik ken hem een beetje en thuis is zijn vrouw de baas. Maar kennelijk moest hij even z'n gram halen. Dit is wat hij zei: "Waarom hak je toch altijd zo op onze burgemeester?"
Tjongejonge dat is schrikken, onze burgemeester die een fan heeft. Maar het is niet zomaar een vraag, het is eigenlijk gelijk een veroordeling, terwijl hij niet eens officier van justitie is, maar - net als ik - een doodgewone vastgoedbeheerder uit Tubbergen. En - verrassend genoeg - bestuurslid van Keerpunt22.
Terwijl de Bulldog voorbij kachelt, hoor ik mijn aanvaller nog wat mopperen en lopen ze verder. Nu zijn mijn gedachten meer bij het ‘hakken’ dan bij de trekkers. Als ik even later de uitslovers voor de tweede keer voorbijfiets, vraag ik aan mijn belager of hij opgelucht is nu hij zijn ongenoegen heeft geuit. Maar dat is tegen het verkeerde been van zijn hardloopvriend en tevens Gruppenführer.
Herr Oberkommandant geeft mij daarop het bevel om door te fietsen. Nu ben ik van huis uit wel bevelen gewend, maar dit was anders. Deze Duitser met een kort lontje was niet alleen twee koppen groter, maar zag er ook héél sportief uit. Bovendien waren ze met z’n vieren.
Twee dagen later, tijdens de troonrede, hoorde ik iemand die naast koningin Máxima zat (ik kijk altijd alleen naar haar) zeggen: "Het gelijk van de één is niet automatisch het ongelijk van de ander." Daar gaan Bas en ik vast nog wel een keer over ‘hakken’, maar dan zonder die ‘Duitser’.
Eerlijk gezegd ben ik wel klaar met die columns over Pipo de Clown. Er staan immers nog meer belangrijke zaken op mijn verlanglijstje.
Maar mochten er meer lezers nieuwsgierig zijn waarom de burgemeester een onvoldoende krijgt, dan verwijs ik graag naar de inwoners van Albergen. Zij weten best wel dat hij nog in Friesland zat tijdens de schimmige totstandkoming van het AZC in Albergen, maar dat hij de geest niet terug in de fles krijgt is te wijten aan zijn ronduit zwakke optreden.
In de tv-documentaire ‘Op de Barricade’ geeft Postma aan om in gesprek te zullen gaan met de noabers, maar in werkelijkheid is hij daar slechts één keer gespot. Niet met zijn kennismakingsrondje op de fiets, maar een half jaar later - in een geblindeerde auto.
Kennelijk ontbreekt hem de tijd. Dit weekend wordt in Tubbergen het 50-jarig jubileum van de Volks- en Schuttersfeesten gevierd en dat kan natuurlijk niet zonder burgervader. Maar ook het onderzoek naar de avonturen van BidTrees (uit de vorige eeuw) staat nog in de steigers.
En niet te vergeten een zaak uit 1865, iets met ‘witte wieven’. Dus dat je niet denkt dat onze burgemeester dagelijks zit te duimendraaien.
Kwibus
