Wereldberoemd in Tubbergen - Column

Voor het eerst zag ik hem op het treinstation in Almelo. Dan nam hij afscheid van zijn vriendin. Altijd op zondagavond als ook mijn verkering mij uitzwaaide. Mijn vriendin kende hem en ze begroetten elkaar. "Aardige vent", zei ze. "Hij is een broer van mijn tante uit Tubbergen."

Jaren later leerde ik hem kennen als ‘n Greunn, want zo noemen ze hem hier. Goudeerlijke vent met het hart op de juiste plaats. Wie hem tegenkomt op zijn bijzondere fiets kan hem niet missen. Zijn enthousiaste ‘Moj’ klinkt zoals die van je beste vriend.

Nu is Johan Groeneveld (78) al jaren met pensioen, maar vroeger zag je hem bijna elke dag als hovenier in de plantsoenen van het dorp. Een harde werker. Alleen in een bloemenperk op de rotonde had hij de laatste jaren van zijn werkzame leven een zadel op de schop. "Doar hej wa zo völ te kiek’n, ze komt van alle kaant’n", zo vertelde hij tijdens een toevallige ontmoeting langs de Reutummerweg.

Vroeger was beunhazen zijn hobby. Daar had hij dan ook alle tijd voor, want zijn vriendin was geen blijvertje. Geen ramp, zo lekker koken als zijn zus Annie kon ze toch al niet. Wie Johan kent, weet dat rechtvaardigheid en creativiteit bij hem passen.

Ooit had hij een klusje aangenomen van een boer hier in de buurt. Een weiland omheinen met palen en prikkeldraad. "Hooguit twee dagen werk", zei de boer. De afspraak was 100 gulden all-in. Een koopje voor de nogal gierige boer. Maar na één lange zaterdag hard werken was het karwei al geklaard, waarna de boer hem slechts 50 gulden gaf. Controle was niet nodig; Johan leverde immers altijd vakwerk.

De nacht daarop werd de boer wakker van het geluid van een kettingzaag. Vreemd, want de klus was toch geklaard? Toen hij op zondagmorgen toch maar even ging kijken zag hij tot z’n grote verbazing dat het weiland was omheind met afgezaagde palen van slechts 50 cm hoog. Onbegrijpelijk! Dan toch maar even bell'n met ‘n Greunn. Johan was kort en duidelijk: "Ik half geld, ie halve pöl."

Na aangifte van de boer meldden de twee zich enkele maanden later bij de rechtbank in Almelo. De rechter grijnsde en sprak Johan vrij van een onrechtmatige daad. Nergens in hun afspraak was de hoogte van de omheining bepaald. Zelfs alle proceskosten moesten door de boer worden betaald. 

En zo werd ‘n Greunn wereldberoemd... in Tubbergen.

Kwibus