Niemand kan inschatten hoe het productiewater, dat al jarenlang in de Twentse bodem gepompt is, zich in de toekomst zal ‘gedragen’. Onderzoekers pleiten er daarom voor dat experts de mogelijke gevolgen voor veiligheid en milieu beter in kaart gaan brengen.
Vanmiddag is een tussenrapport van onderzoeksbureau Royal Haskoning DHV gepresenteerd, iets dat mede n.a.v. politieke druk tot stand gekomen is. Hierin staat o.m. dat het eigenlijk niet in te schatten valt wat de gevaren zijn – zeker niet op lange termijn. “Analyse van de risico’s laat zien dat er bij benutting van de diepe ondergrond keuzes gemaakt kunnen worden, waardoor de kans op negatieve effecten gering is. De ervaring in Nederland tot nu toe laat zien dat onder de juiste omstandigheden waterinjectie veilig en zonder gevaar voor de gezondheid kan plaatsvinden. Maar er blijven onzekerheden met betrekking tot aardbevingen en zoutoplossing”, aldus de onderzoekers. Die zouden misschien veroorzaakt kunnen worden door het (mogelijk) oplossen van zout in de diepe ondergrond.
Voortzetting van waterinjectie in uitsluitend de Twentse velden zal naar verwachting afgerond €145 miljoen kosten, mede vanwege de in dit geval benodigde vervanging van de leiding. Dat wordt op dit moment al uitgevoerd.
Tussenrapport
Sinds begin 2011 wordt door de NAM productiewater vanaf de oliewinning Schoonebeek per transportleiding naar Twente gebracht en daar in lege gasvelden geïnjecteerd. Zo ook op meerdere plekken in de gemeente Tubbergen. Hierover is intussen behoorlijk veel publieke ophef ontstaan, vooral omdat mensen bang zijn voor vervuiling van het grondwater en de biosfeer, verzakkingen en mogelijk zelfs aardbevingen.
Royal Haskoning ziet niks in de 2 alternatieven voor de waterinjectie die verwerking ervan aan de oppervlakte betreffen. “Feitelijk komen veel stoffen vanuit de diepe ondergrond hiermee in het milieu van de biosfeer terecht. De verwerking van reststoffen kan risico’s tot gevolg hebben.”
Politiek vervolg
Minister Kamp zal op basis van de tussenrapportage met de verschillende partijen in de regio in overleg gaan. Dit moet er toe leiden dat er duidelijkheid ontstaat hoe op de langere termijn wordt omgegaan met het productiewater.
