Eerst de stad Almelo, later Albergen en nu in Harbrinkhoek. Theo en Leidy Nieuwmeijer-Berends zijn in de afgelopen halve eeuw wel een handjevol keren verhuisd, maar nooit ver weg van het 'oude nest'. Afgelopen vrijdag vierden ze hun 50-jarig huwelijk in huiselijke kring.
De allereerste ontmoeting vond plaats tijdens een carnavalsavond bij De Sociëteit in Almelo. Hoewel niet alle details helemaal kraakhelder meer zijn, was er blijkbaar direct een goede klik tussen Theo en Leidy. "Van het één kwam het ander", vat de eerste samen, om direct aangevuld te worden door de laatstgenoemde: "Dat bedoel ik maar". De aanstekelijke lach van de heer des huizes zegt vervolgens meer dan duizend woorden.
Na zo'n 4 jaar verkeringstijd gingen ze in 1967 trouwen, al was het moment zelf nog eerder gekoppeld aan een weddenschap dan aan iets romantisch. Theo had namelijk met zijn moeder voor 1000 gulden, een enorm bedrag voor die tijd, gewed dat hij vóór een bepaalde datum zowel een eigen woning als een vrouw zou hebben. "Dat lukt ook nog", vertelt hij op serieuze toon. "M'n moeder protesteerde eerst wat, maar mijn vader zei dat ik eerlijk had gewonnen. Bovendien scheelde het enorm qua belastingen als we dan in het echt verbonden zouden zijn. Het bedrag heb ik later overigens gewoon gekregen, plus nog een nieuw gasfornuis."
Het eerste eigen stekkie vonden ze aan de Ootmarsumsestraat in Almelo. Later verhuisden ze hemelsbreed een paar kilometer verderop naar de Vriezenveenseweg. Vervolgens werd een woning te Albergen gevonden. Het gouden paar kreeg in die periode 3 kinderen: Linda, Rosé en Jim.
Theo werd geboren in West-Geesteren. Hij werkte jarenlang als loodgieter. "Ho ho, technisch installateur", corrigeert hij zichzelf met een vette knipoog. "Maar echt, je moet van heel dingen afweten. Het zijn een stuk of 7 vakken ineen: dakdekken, sanitair, geisers/ketels, lood- en koperwerk, noem het maar op." Ook is hij 25 jaar jachtopzichter geweest.
Leidy's wieg stond in Almelo. Als jongedame werkte ze in diverse confectiewinkels en wasserijen. Na haar trouwen was ze altijd thuis om voor haar man, de kinderen en het huishouden te zorgen. "Ik heb nog netjes aan hem gevraagd of het goed was dat ik niet buiten de deur ging te werken. Zo ging dat in die tijd", legt ze uit. "Andere vrouwen deden het wel, maar ik wilde dat liever nooit."
Het echtpaar heeft altijd een warme band gehouden met de gemeente Tubbergen. Hetzelfde geldt voor hun (klein)kinderen, waarvan enkele al jaren in Harbrinkhoek woonachtig zijn. Daar zijn zijzelf inmiddels ook komen wonen en wel aan de Elzenhof.
In september 2015 werd Theo nog in het zonnetje gezet wegens zijn 40-jarig lidmaatschap van Schuttersgilde Tubbergen, iets waarbij hij sinds de oprichting betrokken is geweest en nog altijd zijn stem op gepaste wijze laat gelden.