De maat is vol voor dierenarts Lisette van Lieshout, die haar praktijk runt aan de Reutummerweg in Haarle.
Sinds 2013 heeft ze afscheid moeten nemen van twaalf poezen en katten. “Afgeschoten”, daar is de dierenliefhebber volledig van overtuigd. Naar het ‘waarom’ tast ze in het duister. “Deze beestjes veroorzaken geen enkele overlast en hebben geen kogel verdiend. Het doet me, evenals mijn medewerkers, echt pijn dat ze door een haatdragende jager om het leven zijn gebracht. Zo hoort het niet te gaan, bah!”
Van Lieshout is kwaad en verdrietig tegelijk. Sinds 19 maart wordt nu ook de tweejarige Emmy vermist. Zij is de twaalfde op rij die na het gebruikelijke rondje in de buurt niet huiswaarts keerde. Alle katten en poezen van de betrokken dierenarts zijn gechipt, ingeënt, ontwormd en gecastreerd of gesteriliseerd. “Hierdoor is de eigenaar altijd traceerbaar. Echter, van deze viervoetertjes heb ik nooit meer iets vernomen – op één na. Onze kater Vlokje kwam vorig jaar zwaargewond met een schotwond terug strompelen. Bij hem heb ik de kogel gelukkig operatief kunnen laten verwijderen, waardoor het nu weer goed gaat met hem. Dat hij, ondanks de pijn, de weg naar huis wist te vinden, mag een wonder heten. De andere beestjes zijn kansloos geweest en dat is niet zo verwonderlijk. Een schot hagel op de juiste plek en je bent er geweest.”
Diverse bronnen
Keihard bewijzen dat haar beesten afgeschoten zijn kan ze helaas niet. “Maar, ik heb van diverse bronnen uit de omgeving vernomen dat hier inderdaad een jager in de buurt rondloopt die het niet op poezen en katten heeft. Ik begrijp werkelijk niet wat zo’n persoon bezielt. Vooropgesteld; ik ben absoluut niet tegen de jacht! Sterker; jagers hebben we nodig voor een gezond faunabeheer. Dat is geen koelbloedig volk. Maar goed, in elke kudde loopt altijd wel een gek rond en daar hebben wij nu mee te maken.”
Beloning voor de gouden tip
Lisette is duidelijk wat ze met dit verhaal wil bereiken: “Ik wil de ‘gouden tip’; de naam van de betreffende jager die deze ellende veroorzaakt. Wat hij doet klopt niet, ook niet tegenover zijn collega-jagers. We zijn er serieus over na aan het denken om alle jagers uit ons klantenbestand te verzoeken over te stappen naar een andere dierenartspraktijk. Nu kijken we ze allemaal met een scheef oog aan, dankzij die ene rotte appel. Dat kan toch niet de bedoeling zijn, lijkt me. Degene die me de juiste tip geeft – uiteraard discreet – mag rekenen op een jaar lang gratis vlooien- en wormbestrijding van zijn of haar dier, alsmede de benodigde entingen. Benieuwd naar zijn argumentatie is het me veel waard deze man eens recht in de ogen aan te mogen kijken. Eens kijken of hij dan nog zo flink is.”
