Tubbergse gala geeft een mooi visitekaartje af

Nog voordat de gala in de Tubbergse residentie van de Schaop'nböll'kes gisteravond echt van start ging zat de stemming in de uitverkochte zaal er al goed in, mede door het vertonen van enkele opzwepende filmpjes en de daarbij behorende muziek.

Na het openingswoord van de verenigingsvoorzitter was het woord aan de nieuwe spreekstalmeester, die door de voorzitter werd geïntroduceerd als Der Muller . In het dagelijks leven laat hij zich overigens gewoon aanspreken als Mark Olde Hampsink. Als opvolger van 'Zeur Edward' Willems kweet hij zich onmiddellijk - in zijn misschien ietwat te strak zitten, maar bijzonder kleurrijk pak - snel en flitsend van zijn taak met het voorstellen van de hoogheden van het Tubbergse carnaval, prins Roy I, adjudant Eddy en prins Niels met zijn jeugdadjudant Rien. En 'Muller' wist daarbij soms bijzonder pikante details uit het leven van de hoogheden en hun hofdames over het voetlicht te brengen.

Het spits van de galavoorstelling werd vrijdagavond traditiegetrouw afgebeten door het uit zes dames bestaande hofkoor met het openingslied Doo de jeskes mer oet . Een prachtig gezongen lied, waarvan de tekst overigens niet helemaal tot zijn recht kwam door de wat te hard staande muziek.

Vervolgens was het de beurt aan de junioren dansmariekes die op de muziek van Power of music het podium vulden met een prachtige dans.

Opvallend op deze eerste gala-avond was het opvallend grote aantal nieuwe deelnemende artiesten. Het gaf over de hele avond genomen het Tubbergse gala een heel nieuw elan dat veel goeds belooft voor de komende jaren.

Dat was ook het geval met de eerste van de in totaal 5 buuts die over het publiek werd uitgestooid. René Oude Engberink, alias René van 'n Kaps, vertolkte in zijn rol als bewoner van het verzorgingshuis hoe het hem als Foezelfrits verging toen hij samen met medebewoners werd uitgenodigd voor de opening van een Duits bejaardencentrum. Op prachtige wijze wist hij te vertolken hoe hem dat samen met zijn Sina was vergaan. Dat daarbij de foezel (sterke drank) rijkelijk vloeide wist René op schitterende wijze uit te beelden. Een prachtig debuut voor deze carnavalsman die vooral ook door zijn mimiek herhaaldelijk de lachspieren van de bezoekers op de proef stelde.

Een serieus moment in het gala-programma was de uitreiking van de sinds vorig jaar ingestelde Schaepmantrofee. Speciaal bedoeld voor personen of instellingen die zich naar het oordeel van de gala-commissie bijzonder inzetten voor de Tubbergse samenleving en van de hele gemeente Tubbergen.

Dit jaar viel de eer te beurt aan de Kinderkledingbeurs Tubbergen, waarvan Margret Eppink al sinds 2004 de kartrekker en spin in het web is. Deze beurs wordt twee keer per jaar geheel belangeloos door een grote groep dames georganiseerd. De netto opbrengst wordt ieder jaar besteed aan een goed doel in de gemeente.

Totaal verrast en sprakeloos nam ze de prijs in ontvangst, bestaande uit een prachtig glaskunstwerk met bijbehorende cheque van €250 - te besteden aan een nader te bepalen goed doel.

En meteen daarna nam de volgende debuut-buutreedner bezit van het podium. Met zijn buut 'Hellig in Tubbig' wist Erroll Eppink de zaal te bespelen van de ene lachsalvo naar de andere te voeren. Als een meer dan volwaardige Helligen Hendrik wist hij op onnavolgbare wijze te vertolken wat voor een geweldige hekel hij had aan familiefeestjes. Vooral zijn tante Annie en ook Hendrik moesten het daarbij ontgelden; en dat zij daarbij ook nog eens uit Geesteren kwamen maakte zijn 'helligheid' alleen nog maar groter.

Een rasartiest in de vertolking van zijn creatie, waaraan duidelijk te merken was dat het carnaval en het acteren hem van jongs af aan met de paplepel is ingegeven.

Vervolgens was het 'Buhne frei' voor de Tubbergse diva's, die als rolling rollatorbitches een bijzonder komische muzikale act opvoerden. Onder de veelpluimige hoedjes waren de dames te herkennen van de voormalige Tubbergse kapel.

Onder dit motto namen de in het Tubbigse gala gepokte en gemazelde artiesten Luus en Suus (Lucy van de Put en Esther Hendriksen) het Tubbergse dorpsleven, de politiek en alles wat daarmee samenhangt onder de loep. De één daarbij gezeten in een vrieskist, om vetcellen te bevriezen, en de ander in het groene huis biologisch-dynamisch verantwoord eten bereidend.

Zo bleek dat Tubbergen heel wat miljonairs rijk is en dat er op het bedrijf van de gebroeders Schröder doorlopend een Q-koorts heerst. Gelukkig bleek het niet de gevreesde ziekte te betreffen, maar ging het om het feit dat alle drie de Schröder-boys sinds enige tijd rijden in een Audi Q7.

Ook Hugo en Boudewijn Koopman kregen door het duo een hart onder de riem gestoken met de opmerking dat het vast goed komt met het vastgoed van Koopman.

En natuurlijk mocht in dit rondje Tubbig de Glinstering niet ontbreken. In aanwezigheid van burgemeester Wilmien Haverkamp en wethouder Roy de Witte (beiden overigens prachtig carnavalesk uitgedost) moest het kunstwerk op het plein het ontgelden. "Niks uniek kunstwerk, 't is gewoon een doodgewoon groot uitgevallen wijnglas en nog eens gekopieerd ook van een bij Spalink in Geesteren staand werk", aldus de scherpe tong van beide rasartiesten. Daaraan toevoegend dat het in Tubbig zo langzamerhand gaat van "Tubbergen bruist naar Tubbergen ruist", want ook de commotie rond de verrijdbare glinsterende bloembakken op het plein kwam uitgebreid aan de orde.

Na de pauze was er alle ruimte voor de senioren dansmariekes, die op de muziek van Peace out

een wervelende dans uitvoerden die de aanwezigen terugbracht naar de hippietijd.

Jammer genoeg nemen deze dames aan het eind van dit seizoen afscheid als dansmarieke van de vereniging. Een hartelijk woord van dank van spreekstalmeester Muller was dan ook zeer op zijn plaats. De dansmariekes hebben alle jaren van hun deelname onder leiding gestaan van Marieke Masselink.

De volgende buut was wederom van een nieuwkomer. Als Heinz von Getel vertolkte Walter Lenferink op prachtige wijze de wederwaardigheden van een Duitse Jagermeister in het Getels-Manders grensgebied. En ook in deze buut werd menig Tubbigs prominent niet ontzien. Dat daarbij "bei uns in Deutschland alles besser ist" laat zich gemakkelijk raden, evenals de veelvuldig vloeiende Jagermeister.

Het galakoor sloot haar bijdrage aan de avond avond met de medley EuroVision 2018

waarbij zeer herkenbare en bekende Eurovisiesongfestivalliedjes ten gehore werden gebracht. Gezien het enthousiaste uit de zaal een zeer gewaardeerde bijdrage.

Met de act Hoe dreug woj 't hemm'n

kregen Thomas Olde Hampsink, Wessel Grobbink en Gijs Heerts de lachers meteen op hun hand. Onnavolgbaar hoe gortdroge humor over het voetlicht werd gebracht. De volgende mop is daarvan een voorbeeld: "Ik moet morgen naar de dokter, zegt de een, maar ik heb er absoluut geen zin in". Oh, zegt de ander, dan zeg je toch gewoon dat je ziek bent.

En ondertussen zat Gijs onder de droogkap...

Zonder meer een aanwinst in het gala-programma was het optreden van de vriendenband Falsch und verruckt. Op bijzonder humoristische wijze brachten zij Stimmungsmusik ten gehore dat bij het publiek bijzonder in de smaak viel en een geweldige interactie met zich meebracht.

Voor de laatste buut tekende 'good old' René Booijink. Wegens afwezigheid door ziekte van Paul Scholten nam hij de laatste buut van de avond voor zijn rekening. Op zijn eigen markante en onnavolgbare wijze nam hij als kapitein Ferry van de Taaitanic de aanwezigen mee op een cruise op zijn 'love boat'. En hij mocht daarbij een groot aantal Tubbigse prominenten op zijn boot verwelkomen. Dat die daarbij niet aan zijn vlijmscherpe humor ontkwamen laat zich natuurlijk gemakkelijk raden. Ook had hij aan boord een zeker echtpaar uit Tubbergen die hij geheel belangeloos meenam om in Afrika op zoek te gaan naar een nieuwe slaaf.

De afsluiting van de avond was in de vertrouwde handen van de oud-prinsen die onder de titel Piraten-battle namens de piratenzenders Bölke-FM en Schaep-FM een strijd voerden om de prijs voor de mooiste piratenhit.