Ouderwets stemmen met een rood potlood in het moderne sportcentrum De Vlaskoel in Tubbergen. Het kan verkeren.
Maar een stemhokje zonder gordijn is wel even wennen want voor je het weet kijkt de ‘cheffin van de stemhokjes’, Miriam van Lubek, mee. Al is zij zo ongeveer de laatste der Mohikanen als het gaat om betrouwbaarheid en integriteit.
Zoiets kan niet gezegd worden van de bestuurders van Tubbergen. Gekozen door de inwoners van Tubbergen (dus ook Albergen), maar geen luisterend oor naar hun stemmers (zelfs de nieuwe burgemeester toonde geen compassie met de noabers).
Dinsdagavond heb ik de vergadering gevolgd die in het teken stond van het AZC aan de Gravendijk. De sfeer en de verschillen zal ik u besparen, daar is uitgebreid verslag over gedaan in de media. Maar het meest triest aan die vergadering was de ongemakkelijk voelbare kloof tussen de bevolking en het bestuur. Slechts een klein aantal leden uit de gemeenteraad (het hoogste orgaan) toonde enige interesse in de ellende en zorgen van omwonenden in het alsmaar voortdurende AZC-conflict.
Opvallend was dat bijvoorbeeld de partij VVD/Gemeentebelangen het liet afweten daar waar het ging om harde conclusies. Je eigen (stuntelende) VVD-wethouder afvallen valt ook niet mee, maar zachte heelmeesters…
In ieder geval zaten ze er niet voor de noabers, winkeliers, werkgevers of de Albergenaren. Dan moet het welhaast de aanwezigheidstoelage zijn. Deze manier van politiek bedrijven zal t.z.t. ook worden afgestraft in het sportcentrum De Vlaskoel, want sinds afgelopen woensdag stemmen we niet meer op politieke figuren die er niks van bakken. En dat mag iedereen zien, met… of zonder gordijntje.
J. Kwibus
