Geluk op een kerstkaart - Column

Vorige week vielen ze weer op de deurmat; de kerst- en nieuwjaarskaarten voor 2025. Voor het echte kerstgevoel. Elk jaar zijn het er minder. Dat is dan weer jammer.

Van één stel krijgen we al jaren de allermooiste kaart. En het gekke is dat wij aan hen nooit een kerstkaart sturen. Op de zelfontworpen kaart zitten ze, op hun paasbest, thuis voor de open haard met een glaasje Château Pichon. ‘Prettige Feestdagen’ in goudkleurige letters. Mooier kan haast niet. 

Dit jaar stond op de achterzijde van de kaart hoe gelukkig ze zijn. En dat is nieuw. Waarschijnlijk komt het door sociale media, daar wordt ook alles gedeeld. Op mijn leeftijd is dat nog even wennen. Lees hun verhaal maar even mee:

Beste vrienden,

Wij kijken terug op een bij tijd en wijle bewogen jaar, waarin we een dagje ouder worden en gezondheid niet vanzelfsprekend is. Maar we hebben ook veel dingen om trots op te zijn, zoals de geboorte van ons kleinkind en vooral onze avontuurlijke vakanties. Zo hebben we in de maand mei een onvergetelijke reis gemaakt op onze boot langs de mooie fjorden van Noorwegen. Maar ook de maand juli én augustus zijn niet saai verlopen. Een rondreis door Frankrijk (die al langer op ons wensenlijstje stond) in onze nieuwe camper was een fantastisch avontuur. En de onlangs gehouden wintersportvakantie in het chique Zwitserse Zermatt, dit jaar met de kinderen én kleinkinderen, was kostbaar maar prachtig en voor herhaling vatbaar. En dan ook nog een nieuwtje over onze nieuwe villa.

Liefs, jullie vrienden.

"Poggen en bloazen" zou Ida Wildemors (84) zeggen, maar ik denk niet dat onze vrienden het verzinnen. Het staat zelfs op Google. Noorwegen is een mooi land. De inhammen langs de bergachtige kust zijn prachtig. En Frankrijk is zeker de moeite waard, met al die kastelen en ruïnes. Wintersport in het Zwitserse Zermatt is wel even iets anders (en duurder) dan een kerstwandeling nabij De Pook, zo lees ik in de vakantiefolder. Trouwens, dat nieuwtje over hun villa had ik uitgebreid gelezen in de krant. Prachtig. Rietgedekt!

Nu ben ik geneigd om dit jaar een kerstkaart terug te sturen. Het voelt gewoon niet goed, die gierigheid van mij. Overigens wordt dat nog knap lastig. Zo hebben wij geen open haard, geen boot en geen camper om over te schrijven. Evenmin zijn er bouwplannen, behalve dan de afbouw van het huurwaardeforfait. En eigenlijk weet ik niet of onze ‘high society vrienden’ wel zitten te wachten op eenvoudige avonturen tijdens onze Truus Wijnen fietsroutes. Na een verhitte discussie ga ik toch overstag. Een knutselkaart van Bous Mös, met op de achterkant ook ons geluk. Lees maar even mee:

Beste kennissen,

Ook wij kijken terug op een jaar waarin we alweer ouder zijn geworden. O o, wat gaat het snel. Gelukkig zijn er bij ons veel dingen om dankbaar voor te zijn, zoals de geboorte van Harrie, een fietstocht in Appelscha (met Harrie) en drie dagen schaatsen op de ijsbaan Bous Mös in Albergen (zonder Harrie). Vijf nieuwe Bovis goudvisjes in de vijver achter onze premie A-woning. Een z.g.a.n. elektrische fiets (die al langer op ons wensenlijstje stond) voor Linette. Gekocht bij De Beurs; een lot uit de loterij. In de maand mei volgden wij de Giro d'Italia op tv en in juli nog de Tour de France. Prachtige landen. Een skivakantie met het hele gezin aan de Côte d’Azur zat er niet in. Harrie houdt niet van sneeuw.

Liefs uit Tubbergen.

Terwijl ik met Harrie aan de riem op weg ben naar de postbus, prakkiseer ik mij suf. Iets in mij zegt dat dit soort kerstwensen een diepere betekenis hebben. Het is immers niet voor niets Kerstmis.

En dan ineens schiet het me weer te binnen, namelijk dat Twentse gezegde (ook van Ida): “Riekdom gef gen verstaand, ma hoalt oe wa plezêrig dom”.

Kwibus 

Prettige feestdagen en een gelukkig, maar vooral gezond 2025!