Opstand in Albergen - Column

Het blijft aandoenlijk om te zien hoe stoere mannen als Ben en John verworden zijn tot aangeschoten wild. Wie dinsdagavond de uitzending ‘Op de Barricade’ heeft gezien, weet nu hoe groot de kloof is tussen burgers en bestuurders.

In de documentaire bracht journalist Fidan Ekiz op onnavolgbare wijze in beeld waarom Albergen in opstand kwam. Aan de basis liggen rechtvaardigheid, cultuur, noaberschap, vriendschap en vertrouwen. Competenties die ver te zoeken zijn in politiek Tubbergen. Toch wonnen de laatsten.

Albergen is knock-out. Maar hoe nu verder? Het vertrouwen in de overheid is weg, maar daar krijgen bestuurders helaas geen dubbeltje minder om. Het AZC draait inmiddels op bijna volle toeren. De kosten lopen de spuigaten uit, maar daar ging het probleem niet om.

Noabers hebben geen keus. John gaat verhuizen, zijn huis staat te koop. Daar loopt GroenLinks vast wel warm voor, zo mooi in de natuur. Ben blijft. Het zal zijn tijd wel duren, zegt hij met pijn in zijn hart.

Over 14 maanden gaan we weer naar de stembus. Dan zal blijken wie er nog mogen terugkomen. De gemeenteraad sowieso niet, die hebben geen ruggengraat getoond. De hakkelende wethouder kan het wel vergeten en de burgemeester voldoet bij nader inzien niet aan de functie-eisen. Een 'man of vrouw met ballen' werd destijds gevraagd, maar ik denk dat hij met de staart tussen de benen de gemeentegrens bij Langeveen zal oversteken - richting Friesland.

Want slim is hij wel. Luister maar eens in de documentaire hoe hij het verwoordt en hoe gladjes hij zichzelf een ‘alibi’ verschaft.

O wacht, ik zie nog een lichtpuntje. Dat huis van John lijkt mij een aardige burgemeesterswoning. Ieder mens verdient immers een tweede kans. Aan de noabers zal het niet liggen, maar dan wel eerst excuses. Pas dan is er toekomst voor rechtvaardigheid, cultuur, noaberschap, vriendschap en vertrouwen.

Kwibus