Tubbergen is zo gek nog niet! - Column
Bij de Jumbo aan de Bornerbroeksestraat in Almelo is de onbetaalbare DE-koffie in de aanbieding en dan is mijn vrouw er als de kippen bij. Terwijl zij winkelt, pas ik op de fietsen. Zo vang ik twee vliegen in één klap, want niets is zo mooi als ‘mensen kijken’. Vooral in Almelooo.
Op de parkeerplaats wemelt het van dure fatbikes en superhandige scootmobielen. Vooral fatbikers lijken wetteloze wezens. Aan een zo’n joch, die bijna tegen een openslaand portier reed, vraag ik of hij wel eens heeft gehoord van ‘anticiperen’. Waarop hij vriendelijk antwoordt: ‘Ikke nooit fruit eten, meneer’.
En dan ineens zie ik het ook. Op al die traploze fatbikes zit niet één oer-Hollandse kaaskop. Vreemd is dat niet. Onlangs zag ik in een tv-documentaire over integratie, dat Afrikaanse en Arabische culturen helemaal niets hebben met de Nederlandse fietstraditie. En zeker niet tegen de wind in, maar dat laatste verzin ik er zelf bij.
Plotseling is het wild-west, als drie mannen over de parkeerplaats rennen. Een junk die wordt achtervolgd door twee Jumbo-medewerkers. Het schijnt te gaan om een gevalletje ‘vergeten te betalen’. Tja, van drugsgebruik word je nu eenmaal vergeetachtig.
En dan die populaire van rijkswege verstrekte scootmobielen. Het lijkt wel alsof heel Almelo invalide is, maar schijn bedriegt. Meerdere keren wordt zo’n karretje bij de ingang van de supermarkt geparkeerd. Dan loopt de man of vrouw (vaak te dik en in trainingspak) naar binnen om even later te vertrekken met een volle boodschappentas op de treeplank, richting Nieuwstraat-Kwartier. Deze Almelose woonwijk heeft de meeste problemen, maar zo te zien de handigste bewoners.
Haha, ze zijn er toch. Ongelooflijk! Twee schattige, blanke meisjes van een jaar of tien, samen op één fatbike. De beentjes komen amper aan de grond en ze kukelen dan ook bijna van het apparaat. Ze hebben een Magnum gekocht. Niets bijzonders zou je zeggen, totdat ze de verpakking achteloos op de parkeerplaats flikkeren. Tja, dan wordt schattig al gauw asociaal; wel voeding, maar geen opvoeding.
Iets verderop staat een mocro-ventje van een jaar of 16 op een fatbike naast een Fiatje Panda. In de auto zit een donkere jongeman met een indrukwekkend rasta-kapsel. Zijn passagiere is volgens mij Miss Suriname, zo mooi. Dan gaat het raampje open en worden er papiertjes en briefjes van 50 euro uitgewisseld.
Vast en zeker een handeltje in postzegels - denk ik dan maar. Want eigenlijk houdt mij maar één ding bezig: Wie betaalt die dure fatbikes? Niet iedereen heeft toch zo’n handeltje? Zou het de Nationale Postcode Loterij zijn? De gemeente? Het COA? Of misschien toch de ouders? En hebben migratie-ouders dan zoveel te besteden? Het zijn lastige vragen.
Maar is er dan niets positiefs te melden vanuit Almelo? O, zeker wel. Bij de ingang van de Jumbo zit een beginnende muzikant met een accordeon (mijn favoriete muziek). Een Oostblokker van een jaar of zestig. Sjofel gekleed, maar dat hoort bij de act. Hij speelt vol passie Auf Wiederseh’n of iets wat erop lijkt. Maar na alles wat ik daar heb gezien, twijfel ik aan die oproep.
Dan kwispelt de hond. Het vrouwtje is in aantocht. Tot overmaat van ramp gooit ze een muntje in de hoed van de muzikale zwerver. Dan pakt ze de boodschappen in de fietstas en zegt sneu: "De koffie was uitverkocht". Plotseling is alle twijfel verdwenen. Vanaf nu wordt het gewoon onze eigen Plus en Aldi. Tubbergen is zo gek nog niet!
Kwibus