Met de indrukwekkende cijfers 24 gespeeld, 64 punten (20 winst, 1 gelijk, 3 nederlagen), 86 doelpunten gescoord en 29 tegendoelpunten zijn de veteranen van SV Vasse op zondag 14 mei kampioen gewonnen.
Al 3 wedstrijden voor het einde van het seizoen werd er in de thuiswedstrijd met 5-0 geworden van de veteranen van DTC’07. Directe belager VV Rigtersbleek werd daarmee op een onoverbrugbare afstand gezet, een voorsprong die uiteindelijk is opgelopen tot 12 punten.
Blessures
Dat de veteranen het kampioenschap binnenhaalden is vooral gezien het aantal te spelen wedstrijden erg knap te noemen. De KNVB had in al haar wijsheid besloten om de ‘oudjes’ veruit de meeste duels te laten spelen. Het grote aantal wedstrijden in combinatie met al die jaren van het wekelijks presteren op de vroege zondagmorgen zorgden voor een ware slijtageslag. Rudy Boerrigter heeft dit seizoen vanwege blessures helaas geen minuten gemaakt, maar was bijna wekelijks aanwezig voor de morele ondersteuning. Stephan Groothuis speelde slechts enkele minuten. Gelukkig was hem in de laatste thuiswedstrijd een publiekswissel gegund. Harold Ruschenkamp heeft meerdere keren geprobeerd om de defensie van de veteranen te versterken, echter een hardnekkige knieblessure gooide gelijk na de winterstop definitief roet in het eten. In diezelfde wedstrijd scheurde Martin Dijkers zijn kruisbanden en is hij inmiddels begonnen aan een lang traject van revalideren.
Ronald Kenkhuis leek in april hard op weg clubtopscorer te worden toen ook bij hem het noodlot toesloeg. Een ogenschijnlijk onschuldige botsing met de doelman van PW bleek later ook een gescheurde kruisband tot gevolg te hebben gehad. Daarnaast waren er meerdere (kleine) blessures. Elke week werd er van de leiders, Jan Wientjes, Max Bolscher en Jan Kamphuis de nodige improvisatie gevraagd om de beschikbare spelers zo goed mogelijk te preparen voor hun wekelijkse 90 minuten van lichaamsbeweging.
Wat is dan de sleutel tot succes geweest?
Was het de terugkeer van Thijs Houwing? Dan is het antwoord nee. Hij was uiteraard van grote waarde in de wedstrijden dat hij meedeed. Echter, door drukke werkzaamheden zijn het aantal wedstrijden die hij gespeeld heeft op één hand te tellen. Het succes zit hem in de solide basis die er wekelijks wel was. Een gezonde wedstrijdmentaliteit met af en toe een uitblinker. Keeper Jacko Niemeijer etaleerde wekelijks zijn talent. Knappe reddingen maken hem tot een zeer betrouwbare sluitpost.
Het hart van de verdediging werd meestal gevormd door Rendolf Rikmanspoel en Gerard Wesselink, waarbij Rendolf opereert als een echte Ausputzer. Dit is ook heel fijn voor de backs, Wilfried Bossink, Marc Kamphuis en Walter Oude Luttikhuis. Slechts 29 tegendoelpunten zijn zeker te danken aan de samenwerking tussen doelman en verdedigers.
Op het middenveld speelden Tom Kamphuis, Werner Oude Nijhuis, Frank Voshaar en René Nijhuis geruisloos, maar o zo belangrijk hun wedstrijden mee. Zij zorgen voor de balans en af en toe een doelpuntje of assist. Hierdoor konden Vincent Voshaar en Ronald Kenkhuis wekelijks uitblinken en met hun doelpunten beslissend zijn.
Voorin stond meestal Daniël Bolscher die vanwege zijn onnavolgbare acties een zeer lastig te bespelen spits was voor de tegenstander. Af en toe kon Tom Hilberink (trainer tweede elftal) meespelen, aangezien zijn team slechts 18 wedstrijden speelde. Ook zijn er enkele spelers die inmiddels speelgerechtigd zijn (35+) en vanuit de andere elftallen, indien noodzakelijk, werden ingevlogen. Met name Jochem Houwing kon dan af en toe zeer ‘vervelend’ zijn voor de achterhoede van de tegenstander.
Kampioenswedstrijd
Terug naar zondag 14 mei. De kampioenswedstrijd werd om 9.00 uur afgetrapt op het hoofdveld van Sportpark ’t Lankamp. Menig speler was extra vroeg opgestaan om op deze moederdag moeders extra te verwennen. En menig speler (bleek achteraf) lag vervolgens ook weer vroeg in bed.
DTC’07 kon zich in deze wedstrijd alleen maar beperken tot verdedigen. De Vassenaren kwamen voor rust op een 1-0 voorsprong. Na rust werd deze snel uitgebouwd naar een 5-0 voorsprong toen de dienstdoende arbiter (uit Lattrop) affloot. Het feest barstte op het veld in alle hevigheid los. De festiviteiten kregen een vervolg in de kleedkamer en vervolgens in de kantine. Uiteindelijk werd er richting de stamkroeg van de veteranen getogen. Bij cafe Bolscher werd er op het terras verder gevierd, waar Laurens en Ceciel Bolscher een heerlijk kampioensmaal verzorgden, waarna ze langzaamaan weer huiswaarts togen.
‘Evaluatie’
Zaterdag 20 mei werd er opnieuw verzameld om het gehele seizoen tijdens het traditionele fietsen te evalueren. Het moge duidelijk zijn dat het opnieuw zeer gezellig werd. Maar zoals van het elftal verwacht mocht worden, hield men ook rekening met de zondag, want toen stond nog een wedstrijd op het programma tegen de nummer 2 op de ranglijst. Rigtersbleek nam al snel een 0-3 voorsprong, maar dit wisten de blauw-witten op deze zware zondagmorgen nog gelijk te trekken tot 3-3.
De veteranen kijken zeer voldaan terug op hun prestaties van dit seizoen, maar betreuren het wegvallen van enkele spelers met zeer zware blessures.
